టైం మిషన్లో గతంలోకి ప్రయాణం
అమెరికన్లకు మార్పు ఇష్టం. స్తబ్దతను ఇష్టపడరు. ప్రతిక్షణం కదలికలో ప్రగతిని కోరుకుంటారు.
మేరీ లాండ్ రాష్ట్రంలోని ఉడ్ స్టాక్ నగరానికి దాపులో సైక్స్ విల్ (Sykes Ville) అనే చోట ఒక రైల్వే స్టేషన్ వుంది. దీన్ని 1831 లో ఏర్పాటు చేశారు. 1863 లో జరిగిన రైల్వే కార్మికుల సమ్మె హింసాత్మకంగా మారింది. ఆ విధ్వంసకాండలో రైలు మార్గంతో పాటు నగరంలోని ఆస్తులు కూడా దెబ్బతిన్నాయి.
1883 లో తిరిగి ఈ రైల్వే స్టేషన్ ను ఇప్పుడున్న రూపంలో పునరుద్ధరించారు. మరుసటి ఏడాది నుంచి రైళ్ళ రాకపోకలు మొదలయ్యాయి. కానీ పరిణామక్రమంలో భాగంగా 1950 లో ఈ స్టేషన్ ను మూసివేశారు. కొన్ని గూడ్స్ రైళ్లు నడుపుతున్నారు. స్టేషన్ భవనంలో ప్రస్తుతం బార్ అండ్ రెస్టారెంట్ నడుపుతున్నారు. అక్కడ విందు వినోదాలతో కాలక్షేపం చేస్తూ, వచ్చి పోయే గూడ్స్ రైళ్ళను తిలకించడానికి సెలవు దినాల్లో అనేకమంది పర్యాటకులు ఆ ప్రాంతాన్ని సందర్శిస్తూ వుంటారు. సుమారు రెండువందల ఏళ్ళ నాటి రైలు బోగీలను, రైలు ఇంజన్ ను మ్యూజియంగా మార్చి అలనాటి రైళ్ళ స్వరూప స్వభావాలను నేటి తరానికి పరిచయం చేస్తున్నారు. అలనాటి రైల్వే స్టేషన్ ఆవరణలో ప్రతి శనివారం, ఆదివారాల్లో రైతు బజార్లు నిర్వహిస్తున్నారు.
(బెజవాడలో ఇలాగే సత్యనారాయణ పురం రైల్వే స్టేషన్ ను మూసివేశారు. ఇప్పుడు ఆ ప్రదేశం రద్దీ రోడ్లతో సమూలంగా రూపం మార్చుకుంది. స్టేషన్ అవశేషాలు మచ్చుకు కూడా లేవు. ఒకప్పుడు అక్కడ ఓ రైల్వే స్టేషన్ వుందంటే ఈ తరం వారెవ్వరూ నమ్మరు)
సైక్స్ విల్ రైల్వే స్టేషన్ దాపుల్లో, పర్యాటకుల కోసం రోడ్డుకు ఇరువైపులా హోటల్లు, రెస్టారెంట్లు, విడిది గృహాలు లెక్కకు మిక్కిలిగా వున్నాయి. గతంలోని పాత విషయాలను తెలుసుకోవడానికి, వాటిని కళ్ళారా చూడడానికి ఆ దేశపు ప్రజలు ఎంత ఆసక్తి ప్రదర్శిస్తారో అర్ధం చేసుకోవడానికి ఈ టూరిస్టుల తాకిడి చాలు.
అమెరికన్లకు పాత మీద ఎంత మోజూ నాకు ఇంతకు పూర్వం చేసిన అమెరికా యాత్రల్లోనే తెలియవచ్చింది.
పాతను ‘ఉప్పు పాతర’ వేయకుండా అక్కడవాళ్ళు యెంత జాగ్రత్త పడతారో పడుతున్నారో అర్ధం అయింది. 2010లో అమెరికా నుంచి బయలుదేరుతూ ఆఖరివారంలో చూసిన రెండు విశేషాలు పాతలోని మధురిమను మరోసారి అనుభవంలోకి తెచ్చాయి.
1889 లో సంభవించిన అగ్ని ప్రమాదంలో సియాటిల్ డౌన్ టౌన్ లో చాలాభాగం తగులబడిపోయింది. తరవాత దాని స్తానంలో కొత్త నగరం నిర్మితమయింది. కానీ పాతనగరం జ్ఞాపకాలను అతి పదిలంగా దాచుకుంటున్న తీరే అద్భుతం. ఆదర్శప్రాయం.
దాదాపు నూట యిరవై ఏళ్ల నాటి సియాటిల్ పాత బస్తీలోని కొన్ని ప్రదేశాలను ఎంపికచేసి, బేస్ మెంట్ లో పాతవాటిని మ్యూజియంలో మాదిరిగా జాగ్రత్తచేసి, పైన పలు అంతస్తుల సుందర భవనాలను నిర్మించుకున్నారు.
అగ్ని ప్రమాదంలో దెబ్బతిన్న పాత గృహాలను, గృహోపకరణాలను రూపు చెడకుండా ఆధునిక టెక్నాలజీ ఉపయోగించి, భద్రపరచి - ‘సియాటిల్ అండర్ గ్రౌండ్ టూర్’ పేరుతొ టూరిస్టులకు చూపిస్తున్నారు. దాదాపు రెండు గంటలపాటు సాగే ఈ టూరులో ఒక గైడ్ వెంటవుండి పాతరోజుల సంగతులను కొత్త కొత్తగా చెబుతుంటాడు.
ఆ కాలంలో వాడిన టైపు రైటర్లు, గోడగడియారాలు, సోఫాలు, బాయిలర్లు, ఇంటి పైకప్పులు, దర్వాజాలు అన్నిటినీ చూడవచ్చు. పదిహేను డాలర్ల టిక్కెట్టు కొనుక్కుని ఈ టూర్ లో పాల్గొనడానికి వచ్చే టూరిస్టుల సంఖ్య ప్రతిరోజూ వందల్లో వుంటుందంటే – పాత రోజులపట్ల ఇక్కడి ప్రజలకు వున్న మోజు అర్ధం చేసుకోవచ్చు.
అలాగే. ఇస్సక్క్వా (Issaquah).
సులభంగా నోరు తిరగని ఈ ఊరు సియాటిల్లోని శివారు ప్రాంతం. మైనింగ్ అవసరాలకోసం ఈ పట్టణాన్ని కలుపుతూ లోగడ ఒక రైలు మార్గం వుండేది. దాన్ని తరవాత మూసివేశారు. ఇస్సక్క్వా హిస్టారికల్ సొసైటీ వారు ఈ పట్టణం డౌన్ టౌన్ ను ఒక చారిత్రాత్మక ప్రదేశంగా అభివృద్ధి చేసి, అప్పటి రైల్వే స్టేషన్ ను, రైలు పట్టాలను లాగే వుంచేసి పాత జ్ఞాపకాలకు గుర్తుగా మిగిల్చుకున్నారు.
ఆ రోజుల్లో వుండే పెట్రోల్ (గ్యాస్) బంకులను, సినిమాహాళ్ళను యధాతధంగా వుంచేసారు. ఆధునిక నగరం సియాటిల్ నుంచి వచ్చి ఆ పాత పట్టణంలో కలయ తిరుగుతూ వుంటే, ఒక్కసారిగా ‘టైం మెషిన్’ లో గతకాలంలోకి జారిపోయిన అనుభూతి కలుగుతుంది.
సైక్స్ విల్ రైల్వే స్టేషన్ సందర్శన అనంతరం, కాశ్యప్ వాహిని ఇంట్లో భోజనాల కార్యక్రమం పూర్తిచేసుకుని, తిన్నది అరగడానికి మళ్ళీ తిరగడానికి బయలు దేరాం.
చుట్టుపక్కల అంతా దట్టమైన అడవులు. వాటిగుండా వేసిన చక్కటి రహదారుల వెంట పొతే, చిట్టడవి నడుమ గలగలా పారుతున్న సెలయేరు. దాని మధ్య చిన్నాపెద్ద బండరాళ్ళు. వాటి మీద దుముకుతూ, కేరింతలు కొడుతూ పిల్లలు చాలాసేపు కాలక్షేపం చేశారు. నిజానికి అరకు లోయలో కూడా ఇలాంటి సెలయేరు వుంది. కానీ ఇంత గొప్ప రహదారి సౌకర్యం ఉందా అంటే అనుమానమే. ఏటి వొడ్డున నలుచదరంగా ఉన్న ఓ బండరాయిపై నేను విశ్రాంతి తీసుకుంటూ పిల్లలు చేస్తున్న తమాషాలను చూస్తుండిపోయాను. రమణీయమైన ప్రకృతి అందాలను, నింగిని తాకుతున్న ఎత్తైన వృక్షాలు చూస్తూ కాలక్షేపం చేశాను.
ఇదే ఊర్లో మా అన్నయ్య, మేనల్లుడు, మేనకోడలి పిల్లలు దగ్గర దగ్గరగానే (వుడ్ స్టాక్, సైక్స్ విల్, టర్ఫ్ వ్యాలీ) ఇండిపెండెంట్ ఇళ్ళు కొనుక్కుని వుంటున్నారు. ఉదయం బ్రేక్ ఫాస్ట్ సమయంలో తప్పిస్తే, ఉన్న పద్దెనిమిది మందిమీ కలిసి ఎవరో ఒకరి ఇంట్లో మధ్యాహ్నభోజనాలు, రాత్రి డిన్నర్లు. ఎక్కడకు వెళ్ళినా నాలుగు కార్లు కదలాల్సిందే.
పరాయిదేశంలో కూడా కుటుంబ ఆప్యాయతలు అలాగే వున్నాయి. అందరూ వర్క్ ఫ్రం హోం బాపతే కాబట్టి లాప్ టాపుల్లో ఆఫీసు పని. పనిలోపనిగా కాలక్షేపం కబుర్లు. మధ్య మధ్య వేడి వేడి పకోడీలు, కాఫీలు సరేసరి.
(30-07-2024)
కింది ఫోటోలు:
2010 లో ఇస్సక్క్వా హిస్టారికల్ సిటీలో మా కుటుంబం, సైక్స్ విల్ రైల్వే స్టేషన్ లో మా విహారం, సెలయేటి వద్ద కాలక్షేపం
(ఇంకావుంది)
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి