1, ఆగస్టు 2016, సోమవారం

జర సోచో


మనం ఒకరితో స్నేహం చేసేది..
మనం ఒకరిని పెళ్ళి చేసుకునేది...
మనం ఒకరిని ప్రేమించేది....
పొద్దస్తమానం వారి తప్పులను ఎత్తిచూపుతూ కించపరచడానికా?
పొద్దస్తమానం వారి పొరపాట్లను వేలెట్టి చూపడానికా?
పొద్దస్తమానం శత్రువుల్లా పోట్లాడుకోవడానికా?
ఎక్కడైతే ... హక్కుల ప్రస్తావన రాకుండా ఉంటుందో
ఎక్కడైతే ... చట్టాల(రూల్స్) ప్రస్తావన లేకుండా ఉంటుందో
ఎక్కడైతే ... అహం తన విశ్వరూపాన్ని ప్రదర్శించకుండా ఉంటుందో
ఎక్కడైతే ... బలహీనతలను చూసీ చూడని అవకాశం ఉంటుందో
ఎక్కడైతే ... పొరపాట్లను మన్నించే మేధస్సు ఉంటుందో
ఎక్కడైతే ... తన మాటే నెగ్గాలన్న పంతం నశించి ఉంటుందో
ఎక్కడైతే ...''అవసరానికి'' కాక ''ఆత్మీయతకు మాత్రమే చోటుంటుందో
ఎక్కడైతే ... చేసిన తప్పుకు క్షమాపణ అడిగే/ మన్నించే వీలుంటుందో
ఎక్కడైతే ... మాట,పట్టింపులకు ప్రధాన్యత ఉండదో
అక్కడ బంధాలు బలంగానే ఉంటాయి.
అక్కడ మనుషులతోపాటు మనసులూ మాట్లాడతాయి.
తప్పే చేయని సత్యహరిశ్ఛంద్రులే కావాలంటే గృహాల్లో దొరకరు వేరే గ్రహాల్లో వెతుక్కోవాల్సిందే.
పొరపాట్లే చేయనివారు కావాలంటే సమాజoలో దొరకరు సమాధుల్లో వెతుక్కోవాల్సిందే!.
ఆలోచించండి.

(నెట్లో దొరికిన ఆణిముత్యం)

3 కామెంట్‌లు:

శ్యామలీయం చెప్పారు...

భండారువారూ, మీ యీ టపాలో చాలా హెచ్చుగా ఖాళీ లైన్లున్నాయి. వాటిని తొలగిస్తే చదివటానికి ఇబ్బంది తగ్గుతుంది.

భండారు శ్రీనివాసరావు చెప్పారు...

@శ్యామలీయం - అవునండీ. హడావిడిలో గమనించలేదు. ధన్యవాదాలు

విన్నకోట నరసింహా రావు చెప్పారు...

బాగుంది, కాకపోతే కొంచెం పేరాశ / యుటోపియా (Utopia) లాగా ఉంది 🙂, టాగోర్ గారు "Into that heaven of freedom, my Father, let my country awake" అని అడిగినట్లుగా. 🙂