సోషల్ మీడియా

సోషల్ మీడియా – భండారు శ్రీనివాసరావు 

నాకు బాగా గుర్తు. గతంలో ‘కలం’ తిరిగిన పెద్ద పెద్ద సీనియర్ జర్నలిస్టులు కూడా ఆర్టికిల్ లేదా వార్త రాస్తూ ఏదైనా అనుమానం కలిగితే ఏమాత్రం భేషజం లేకుండా తమ దగ్గర పనిచేసే జూనియర్లను, లేదా ఫోను చేసి తోటి జర్నలిస్టులను అడిగి సందేహ నివృత్తి చేసుకునే వారు. తాము రాసిన దాంట్లో ఎలాటి పొరబాటు దొర్లకూడదు అనే నిబద్ధతే వారినలా చేయిస్తోంది అనుకునేవాడిని. 

ఇప్పుడు సోషల్ మీడియా అలాంటి విషయాల్లో బాగా అక్కరకు వస్తోంది, సరిగా ఉపయోగించుకోవాలనే సదుద్దేశం ఉన్న పాత్రికేయులకు.నా రాతల్లో చిన్న పొరబాటు దొర్లినా వెంటనే ఎత్తి చూపుతున్నారు. ఇందుకు నేను చిన్నబుచ్చుకోవడం లేదు. పైగా సంతోషిస్తున్నాను. ఎందుకంటే దొర్లిన పొరబాట్లను సవరించుకోగల వెసులుబాటు వున్న మీడియం ఇది. 

నాకు అర్ధం అయిందేమిటంటే ప్రస్తుతం సమాజంలో చైతన్యం బాగా పెరిగింది. ప్రతి ఒక్కరూ ప్రతి విషయాన్ని సునిశితంగా పరిశీలిస్తున్నారు. చూసినవీ, విన్నవీ, చదివినవీ చాలా జాగ్రత్తగా గుర్తు పెట్టుకుంటున్నారు. చక్రాంకితాలు వేసుకున్న కొందరు రాజకీయ పార్టీల అభిమానులని మినహాయిస్తే చాలామంది, చాలా వరకు చక్కని, విలువైన సమాచారాన్ని అందిస్తున్నారు. 

అయితే కాస్తంత ఓపిక కావాలి, రాళ్ళల్లో నుంచి బియ్యం ఏరడానికి.

సోషల్ మీడియా

 

"సోషల్ మీడియాలో కొన్ని వాస్తవాలు

ఇంకొన్ని ఊహాగానాలు

మరికొన్ని అభూతకల్పనలు"

చివరిదానిపై తొందరపడి కామెంట్ చేయడం మంచిది కాదు.

ఇలా రాయడానికి ఓ నేపధ్యం వుంది. మొన్నీ మధ్య సుప్రీం కోర్టుకు సంబంధించి ఇద్దరు జర్నలిస్టులు వేర్వేరుగా పోస్టులు పెట్టారు.

పోటీ చేసిన అభ్యర్ధులు అందరికంటే నోటాకు ఎక్కువ వస్తే మళ్ళీ ఎన్నిక జరపాలని ఎలక్షన్ కమిషన్ ని ఆదేశించాలని కోరుతూ ఒకాయన కోర్టులు వెడితే, సుప్రీం కోర్టు సంబంధిత శాఖలకు నోటీసులు ఇచ్చింది. ఇదీ వార్త. కానీ ఆ ఇద్దరు సుప్రీం కోర్టు తీర్పుగానే పోస్టు పెట్టారు. ఒక జర్నలిస్టుకు, తెలిసిన వాడు కాబట్టి చెబితే సరిదిద్దుకున్నాడు. రెండో అతను తన పేరుకే జర్నలిస్టు అని ట్యాగ్ తగిలించుకున్నవాడు. చెప్పినా లాభం లేదని మానేశాను.

ఇన్ని రోజులైనా ఆయన తన పొరబాటు ఒప్పుకోలేదు సరికదా, సరిదిద్దుకోలేదు కూడా.

నాకు బాగా గుర్తు. గతంలో ‘కలం’ తిరిగిన పెద్ద పెద్ద సీనియర్ జర్నలిస్టులు కూడా ఆర్టికిల్ లేదా వార్త రాస్తూ ఏదైనా అనుమానం కలిగితే ఏమాత్రం భేషజం లేకుండా తమ దగ్గర పనిచేసే జూనియర్లను, లేదా ఫోను చేసి తోటి జర్నలిస్టులను అడిగి సందేహ నివృత్తి చేసుకునే వారు. తాము రాసిన దాంట్లో ఎలాటి పొరబాటు దొర్లకూడదు అనే నిబద్ధతే వారినలా చేయిస్తోంది అనుకునేవాడిని.

ఇప్పుడు సోషల్ మీడియా అలాంటి విషయాల్లో బాగా అక్కరకు వస్తోంది, సరిగా ఉపయోగించుకోవాలనే సదుద్దేశం ఉన్న పాత్రికేయులకు.నా రాతల్లో చిన్న పొరబాటు దొర్లినా వెంటనే ఎత్తి చూపుతున్నారు. ఇందుకు నేను చిన్నబుచ్చుకోవడం లేదు. పైగా సంతోషిస్తున్నాను. ఎందుకంటే దొర్లిన పొరబాట్లను సవరించుకోగల వెసులుబాటు వున్న మీడియం ఇది.

నాకు అర్ధం అయిందేమిటంటే ప్రస్తుతం సమాజంలో చైతన్యం బాగా పెరిగింది. ప్రతి ఒక్కరూ ప్రతి విషయాన్ని సునిశితంగా పరిశీలిస్తున్నారు. చూసినవీ, విన్నవీ, చదివినవీ చాలా జాగ్రత్తగా గుర్తు పెట్టుకుంటున్నారు. చక్రాంకితాలు వేసుకున్న కొందరు రాజకీయ పార్టీల అభిమానులని మినహాయిస్తే చాలామంది, చాలా వరకు చక్కని, విలువైన సమాచారాన్ని అందిస్తున్నారు. అయితే కాస్తంత ఓపిక కావాలి, రాళ్ళల్లో నుంచి బియ్యం ఏరడానికి.

(18-03-2021)

రాయాలంటే భయమేస్తోంది – భండారు శ్రీనివాసరావు

 ‘రాయాలనే వుంది. కానీ భయమేస్తోంది’ అన్నాడు ఓ ముప్పయ్ అయిదేళ్లకు పైగా పరిచయం ఉన్న ఓ సీనియర్ పాత్రికేయ  మిత్రుడు, ‘ఖాళీగానే  వున్నావ్, ఏదైనా రాయొచ్చు కదా’ అనే నా ప్రశ్నకు జవాబుగా.

ప్రముఖ ఆంగ్ల పత్రికలో విలేకరిగా పాత్రికేయ జీవితం ప్రారంభించి అదే పత్రికలో దాదాపు నలభయ్ ఏళ్ళు పనిచేసి ఉన్నత స్థానానికి ఎదిగిన ప్రస్థానం ఆయనది. రాజకీయ నాయకులతో అంటకాగిన జీవితం. ముఖ్యమంత్రులను, మంత్రులను నేరుగా కలిసి, లేదా ఫోనుచేసి  మాట్లాడగలిగిన అవకాశం కలిగిన వృత్తి. ఆయన రాసిన వార్తలకు రాజకీయ నాయకులు స్పందించి నేరుగా ఆ పత్రిక ఆఫీసుకే వెళ్లి ఆయన్ని కలిసి తమ గోడు విన్నవించుకున్న సందర్భాలు అనేకం.   

‘సోషల్ మీడియాలో నువ్వూ మరికొందరు మితృలు రాస్తున్న జ్ఞాపకాలు ఆసక్తిగా చదువుతుంటాను. నాకూ రాయాలని అనిపిస్తుంది. కానీ మన రోజుల్లో ఏదైనా వార్త కానీ వ్యాసం కానీ రాస్తే  దాన్ని సానుకూలంగా తీసుకునే వారు. లేదా ఓ ఖండన ఇచ్చేవాళ్ళు. దాన్ని మనం ప్రచురించేవాళ్ళం. జర్నలిజంలో, రాజకీయాల్లో అలాంటి విలువలు ఉండేవి. ఇప్పుడు నాయకులే కాదు, వారి అనుచరులు, అభిమానులు కూడా చెలరేగిపోయి ఉచ్చనీచాలు లేకుండా కామెంట్లు పెడుతున్నారు. వారికి మనం రాసిన దాంతో నిమిత్తం లేదు. మొత్తం వ్యాసంలో వారి అభిమాన నాయకుడు లేదా పార్టీకి ఎక్కడైనా వ్యతిరేకంగా రాశామా అన్నదే వారికి ముఖ్యం.  అలా వారికి అనిపిస్తే చాలు, కాగితం మీద పెట్టడానికి వీలులేని వికృత భాషలో వ్యాఖ్యలు చేస్తున్నారు. అలా అని మన బంగారం మంచిదని నేను అనడం లేదు. జర్నలిజం అనేది మార్కెట్లో దొరికే  మిగిలిన వస్తువుల్లో ఒకటిగా మారిపోయింది. ఏ వార్త వెనుక ఏ రాజకీయ శక్తులు పనిచేస్తున్నాయో సామాన్య పాఠకుడికి కూడా ఇట్టే అర్ధం అవుతోంది. మీడియా యాజమాన్యాలే రాజకీయ రంగులు నిస్సిగ్గుగా పూసుకుని తిరుగుతున్నప్పుడు ఇక మనం  చేయగలిగింది ఏముంది?”

మిత్రుడి పలుకుల్లో నిర్వేదంతో కూడిన నిజం ధ్వనించింది.

‘సరే! ఇదంతా నీకు ఎందుకు చెబుతున్నాను అంటే నువ్వు తప్పకుండా ఇదంతా ఓ పోస్టు రూపంలో రాస్తావనే నమ్మకం నాకుంది. ఆ విధంగా నా మనసులోని భారం కొంతైనా తగ్గుతుందేమో’

(12-03-2021)