విజయాన్ని అస్వాదించినట్టుగా వోటమిని జీర్ణించుకోలేం.
పైకి వొప్పుకున్నా వొప్పుకోలేకపోయినా ఇది మనుషుల్లోని బలహీనత.
మొన్నో క్రికెట్ మ్యాచ్ లో మన ఆటగాడు ఒకడు ఒక్క
వోవర్లో ముప్పయి పరుగులు ఇస్తే అతడిని దుమ్మెత్తి పోశారు. ఆట కీలకదశలో
వున్నప్పుడు, పైగా విజయం అతి చేరువలో వున్నప్పుడు ఆ సంతోషాన్ని దూరం చేసిన ఈరకం
బాధ్యతారాహిత్యాన్ని ఎవ్వరు సమర్ధించరు. కానీ అదే పాత్రలు తారుమారై మన బ్యాట్స్
మన్ కు ప్రత్యర్ధి బౌలర్ ఇలానే పరుగుల దక్షిణ సమర్పించుకుంటే ఆ ఆటను మనం యెలా
ఎంజాయ్ చేసివుండేవాళ్ళమో ఒక్కసారి వూహించుకుంటే మన ఆలోచనల్లో, అంచనాల్లో వున్న
లొసుగు అర్ధం అవుతుంది.
నిజానికి నాకు క్రికెట్ గురించి తెలిసింది
తక్కువ. ఇక ఆటగాళ్లను గురించి వ్యాఖ్యానించే అర్హత నాకుందని అనుకోను. టీవీల్లో
క్రికెట్ వస్తున్నప్పుడు ఆ ఆటను చూసి ఆనందించడం ఒక్కటే తెలుసు. అదొక ఆటనీ, ఎవరు
యెంత బాగా ఆడినా ఒక్క జట్టే గెలుస్తుందనీ, మొన్న ఆడిన ఆటే ఫైనల్ కాదనీ, ఇంకా తుది
గెలుపుకు అవకాశాలు మిగిలేవున్నాయనీ తెలుసు. ఒక్క రోజు ఆట తీరును బట్టి ఆ ఆటగాడి
ప్రతిభను అంచనా వేయడం తగదన్నది నా అభిప్రాయం. కాకపోతే ‘మ్యాచ్ ఫిక్సింగులు’ ‘డబ్బు
ప్రభావాలు’ వంటి మాటలు వినబడుతున్న నేపధ్యంలో ఎవరయినా ఆటగాడు ఇటువంటి పొరబాట్లు
అనాలోచితంగా చేసినా అనుమానించే పరిస్తితుల మధ్య జీవిస్తున్నాం కాబట్టి ఆటగాళ్ళు
ఇలాటి విషయాల్లో మరింత జాగ్రత్తగా మసలుకోవాల్సిన అవసరం వుందని కూడా వొప్పుకుంటునాను.
‘క్రీడాస్పూర్తి’ అనే మాటను అందరం తరచూ
వాడుతుంటాం. దాన్ని ఆచరణలో కూడా చూపించినప్పుడే ఆమాటకు అర్ధం వుంటుంది.
జస్ట్ టేకిట్ స్పోర్టివ్ ప్లీజ్.
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి