ఇదీ జర్నలిజం

మొన్నో రోజు ఒకతను ఫోను చేసాడు. ఒక ప్రముఖ పత్రిక విలేఖరిగా (మామూలుగా అయితే విలేకరి- వొత్తు ‘ఖ’ కాదు) పరిచయం చేసుకున్నాడు. ఆకాశవాణి తెలుగు వార్తలు ప్రారంభించి అక్షరాలా డెబ్బయ్ అయిదు సంవత్సరాలు అయిన సందర్భంగా ఇంటర్వ్యూ చేయాలని కోరాడు. సరే అన్నాను. 'నన్ను వెతుక్కుంటూ రానక్కరలేదు మీ ఈ మెయిల్ అడ్రసు ఇవ్వండి నాకు తెలిసిన సమాచారం నేనే పోస్ట్ చేస్తాన'ని చెప్పాను. మరునాడు నాకు కుదరలేదు. బాగా దగ్గర చుట్టం చనిపోయి పన్నెండో రోజు . పోవాల్సిన పరిస్తితి. అయినా ఇచ్చిన మాట జ్ఞాపకం వుంది. అందుకే ఫోను చేసి చెప్పాను 'మరునాడు పంపుతాన'ని. అతను సరే అన్నాడు. ఆరోజు రాత్రి చాలా సమాచారం సేకరించి పెట్టుకున్నాను. ఆలిండియా రేడియోకు ‘ఆకాశవాణి’ అనే పేరు సూచించింది ఎవరు? ఇలాటి ఆసక్తికరమైన వివరాలు. రేడియోలో మూడు దశాబ్దాలు పనిచేసిన అనుభవం నా చేత ఆ పని చేయించింది. మొన్న  బుధవారం మొత్తం జడివాన. నెట్ కనెక్షన్ పనిచేయలేదు. వెంటనే అతడికి ఎస్.ఎం.ఎస్. ఇచ్చాను. మరునాడు  ఉదయం టీవీ ఛానల్ డిస్కషన్ కు వెడుతూ కూడా మరిచిపోకుండా మరో ఎస్.ఎం.ఎస్. పంపాను. 'ఇంటికి వెళ్ళగానే ఆ పనిచూస్తానని. వీలుంటే ఫోను చేయమని'.  అతడూ వెంటనే జవాబిచ్చాడు. పదిగంటలకల్లా ఫోను చేస్తానని. ఇంటికి రాగానే నెట్ ఓపెన్ చేసి అతడికి వివరాలు పంపే పనిపెట్టుకున్నాను. బోలెడు వివరాలాయే. పదయింది. పదిన్నరయింది. పదకొండు దాటిన  తరువాత ఫోను. నేను అప్పటికి ఇంకా ఆ పని ముగింపులో వున్నాను. అతడు లైన్లోకి వచ్చాడు. ‘ఇప్పటికే చాలా సమాచారం సేకరించాను. అది చాలు...’అని ఏదో చెప్పబోయాడు. ఈ మాత్రం దానికి నన్ను ఇంత ఇబ్బంది పెట్టడం ఎందుకు? బహుశా కుర్ర రిపోర్టర్ అయివుంటాడు. అరవై ఎనిమిదేళ్ళ వయస్సున్న నాతొ ఇలా వ్యవహరించడం ఏం భావ్యంగా వుంటుంది? నేనేమన్నా అతడి వెంటబడి అడిగానా? అతడే నన్ను సంప్రదించాడు. పలానా విషయం మీద వివరాలు చెప్పమని కోరాడు. చివరికి ఇలా చేసాడు? అతడి పైఅధికారులకు ఈ విషయం తెలుసో లేదో తెలియదు. నాకు తెలిసినదల్లా నన్ను ఇలా ఇబ్బంది  పెట్టే  హక్కు అతడికి ఏమాత్రం లేదనే. పెద్దవాడిని కనుక అతడి పేరు వివరాలు బయట పెట్టడం లేదు. కానీ భవిష్యత్తులో అతడు ఇలా ఎవరితో కూడా ఇలా వ్యవహరించాకూడదనే ఉద్దేశ్యంతో ఇది రాస్తున్నాను.