ఆ రోజుల్లో ప్రతి రోజు
సచివాలయానికి వెళ్లి మధ్యాహ్నం దాకా ప్రెస్ రూం లోనో లేదా ప్రెస్ కాన్ఫరెన్స్
ల్లోనో గడిపి- అంతవరకు సేకరించిన సమాచారం తీసుకుని మధ్యాహ్నం వొంటి గంటా పది నిమిషాలకు ప్రసారం
అయ్యే న్యూస్ బులెటిన్ కు అందించడానికి
కాలినడకన రేడియో స్టేషన్ కు వెడుతుండే వాడిని. ఒకరోజు అలా పోతున్నప్పుడు
ముఖ్యమంత్రి పైలట్ వాహనం సైరన్ మోగిస్తూ వెళ్ళింది. అంజయ్య గారు- తన అధికారిక
వాహనం అయిన అంబాసిడర్ కారులో డ్రైవర్ పక్కన ముందు సీట్ లో కూర్చునే వారు.ఆయనకు
కార్యకర్తల తాకిడి ఎక్కువ. వెనుక సీట్ లో ఎవరికి వారు దూరి పోయేవారు. ఈ ఇబ్బంది తట్టుకోవడం
కోసమో ఏమో ఆయన ముందు సీట్ కి మారిపోయారు.
సరే! ఆ రోజు నా పక్కనుంచి
వెళ్ళిన ముఖ్యమంత్రి వాహనం కొద్దిగజాలు ముందుకుపోయి ఆగింది. ఆయన అంగరక్షకుడు
బాలాజీ- - రిటైర్ అయిన తర్వాత ప్రస్తుతం అపోలో ఆస్పత్రిలో పనిచేస్తున్నారు-
కిందికి దిగి ‘సీఎం గారు పిలుస్తున్నారు రండి’ అనడం- నన్ను కారు ఎక్కించుకుని
రేడియో స్టేషన్ లో దింపడం క్షణాల్లో జరిగిపోయాయి.
అనుకోకుండా ముఖ్యమంత్రి
రేడియో స్టేషన్ కి రావడంతో మా వాళ్ళంతా అవాక్కయ్యారు. అంజయ్య గారు ఇలా నాపట్ల
చూపిన అవ్యాజాను రాగాలకి ఇంకా ఎన్నో ఉదాహరణలు వున్నాయి. అవి ఆయన గొప్పతనానికి, మంచితనానికి తార్కాణాలుగా
భావిస్తానే కాని , నా
ప్రత్యేకత ఏమీ లేదు.
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి