1, జనవరి 2016, శుక్రవారం

అలవాటులేని ఔపోసనం

మాది అంటే నాది మా ఆవిడది (కలిపి)  గుళ్ళో పెళ్లి.
1971 డిసెంబరు  16 వ తేదీన తిరుపతిలో ‘Simple than the word simple’ గా జరిగింది. మరి  ఆ పెళ్లి సంగతి నలుగురికీ తెలియడం ఎల్లా?  ఈ  ఆలోచనే నన్ను మొదటి సారి  ‘గ్రీటింగ్ కార్డు’  ఐడియా దిక్కుగా అడుగు వేయించింది. గ్రీటింగ్ కార్డుల పేరుతొ డబ్బులు తగలేయడం వృధా అని అప్పటివరకు అనుకుంటూ ఉండేవాడిని.
తిరుపతి నుంచి రాగానే  ముందు బెజవాడ  గవర్నర్ పేట లోని వాణీ ప్రెస్ కి వెళ్లి, నా పేరూ, మా ఆవిడా పేరూ కలిపి  ఓ వంద గ్రీటింగు కార్డులు ప్రింటు చేయించాను. చుట్టపక్కాలకి వాటిని పోస్ట్ చేస్తున్నప్పుడు మరో బ్రిలియంట్ ఐడియా మనసులో మెదిలింది. ముందూ వెనుకా చూడకుండా  దాన్ని వెంటనే ఆచరణలో పెట్టేసాను. పనిలో పనిగా ఆఫీసులో నా తోటి సిబ్బందికి కూడా ఆ చేత్తోనే  గ్రీటింగు కార్డులు పోస్ట్ చేసాను.


జనవరి ఒకటో తేదీ రానే వచ్చింది. నేను పనిచేసే లబ్బీపేట  ఆంధ్రజ్యోతి ఆఫీసుకి వెళ్లాను. మొదటి అంతస్తులో గుర్రపు నాడా ఆకారంలోని బల్ల చుట్టూ సబ్ ఎడిటర్లం అందరం  కూర్చునే వాళ్ళం. మధ్యలో న్యూస్ ఎడిటర్ వీరభద్రరావు గారు,  ఆ దాపునే అసిస్టెంట్ ఎడిటర్ తుర్లపాటి కుటుంబ రావు గారు, ఆ పక్కనే ఇంచార్జ్  ఎడిటర్ నండూరి రామ్మోహన రావు గారు ఇలా అందరం  కూర్చుని వున్న  సమయంలో అటెండర్ నాగేశ్వర రావు నా దగ్గరకు  వచ్చి పలకరించాడు.
‘ఇన్నేళ్ళుగా ఈ ఆఫీసులో పనిచేస్తున్నాను. ఒక్కరంటే ఒక్కరు కొత్త ఏడాది శుభాకాంక్షలు చెప్పిన పాపాన పోలేదు. మీరు నిజంగా గ్రేట్.  ఏకంగా  గ్రీటింగు కార్డే నా పేరు మీద  పోస్ట్ చేసారు. చాలా చాలా థాంక్స్ అండీ’ అన్నాడు, అందరూ వింటుండగా. అందరూ నా వైపు గుర్రుగా చూసినట్టు అనిపించింది.  ఇంతమంది వుంటే అందర్నీ కాదని ఆఫీసులో పని చేసే అటెండర్ కి  గ్రీటింగ్ కార్డా అన్నట్టు చూసారు. మర్నాడు పరిస్తితి పెనం మీద నుంచి పొయ్యిలో పడ్డట్టు అయింది. పోస్టల్ వాళ్ళ పుణ్యమా అని, ఒకే రోజున నేను పోస్ట్ చేసిన కార్డులన్నీ  లెక్క పెట్టినట్టు రోజుకొక్కటి  చొప్పున ఒక్కొక్కరికి, అదీ అడ్డదిడ్డంగా  రావడం, రానివాళ్ళు నా వైపు మరోసారి అదోలా చూడడం ఇదంతా ఇబ్బందిగా మారింది. కార్డు  వచ్చిన వాళ్ళు కూడా,  విషయం తెలిసిపోయి  మళ్ళీ పోస్ట్ చేసి వుంటాడు కానీ మన మీద అతగాడికి అంత కారిపోయే ప్రేమ లేదని  పరోక్షంలో గొణుక్కున్నారేమో తెలవదు.  కానీ ఆ  ఫీలింగు మాత్రం నన్ను పట్టుకుంది.  వారం పది రోజులు ఇలా ఇదో సీరియల్ లాగా సాగింది. ‘చక్కటి కవిత్వం రాసాడు’ అని మెచ్చుకుంటారని అనుకుంటే సీను కాస్తా రివర్స్  అయింది.
గ్రీటింగు కార్డు ‘గ్రివింగ్ కార్డు అవడం  అంటే ఏమిటో తెలిసివచ్చింది.
అంతే! నేను మరుసటి ఏడు నుంచి మళ్ళీ నా పాత పద్ధతికి మళ్ళిపోయాను.

గ్రీటింగులు అందుకోవడమే కానీ పంపే పద్ధతికి స్వస్తి చెప్పాను.           

4 కామెంట్‌లు:

అజ్ఞాత చెప్పారు...

still you preserved the card. it is great sir.

నీహారిక చెప్పారు...

‘Simple than the word simple’ :)

భండారు శ్రీనివాసరావు చెప్పారు...

@నీహారిక - అంటే ఇద్దరు ప్లస్ దేవుడు అని.

నీహారిక చెప్పారు...

దేవుడే మీ పెళ్ళికి సాక్షా ? (ఆయన ఉన్నాడో లేడో కూడా తెలియదు) సాక్షుల్లేని కాపురం కలకాలం వర్ధిల్లాలి !