వయో వృద్ధులు, జ్ఞానవృద్ధులు – భండారు శ్రీనివాసరావు

“ఏమిటో మునుపటి మాదిరిగా కాదు కదా! వయసు మీద పడుతోంది” చెప్పాడు ఓ వయోవృద్ధుడు తనకంటే చిన్న వాడయిన జ్ఞానవృద్దుడితో.

“అలా ఎప్పుడూ అనుకోకండి”

“నిజమే కదా! అనుకుంటే ఏముంది?”

“మీరు లోపల అనుకునే ఈ మాటను మీ మెదడు చప్పున గ్రహిస్తుంది. అది మన కంప్యూర్లకంటే చురుకు. దాని నోట్లో ఆవగింజ నానదు. ఏదీ తనలో దాచుకోదు. ఆ ముక్కను ముక్కున పట్టుకుని మీ ఒంట్లో వున్న అన్ని అవయవాలకు దాన్ని చేరవేస్తుంది.

‘ఇదిగో చెవీ విన్నావా! మనవాడికి వయసు మీద పడిందట’ అంటుంది.

ఆమాట చెవి, చెవిలో పడగానే, అలాగా! వయసు అయిపోతే మరి నేను ప్రతిదీ అంత శ్రద్ధగా వినక్కరలేదు అనుకుని రెండు చెవులు మూసుకుంటుంది.

అలాగే కళ్ళు, నోరు, కాళ్ళు, చేతులు ఇలా అన్ని అవయవాలు మెదడు ఇచ్చిన ఆ సంకేతాలను అందుకుని. జీతాలు తీసుకుంటూ పనిచేయని ఉద్యోగుల్లా, వేటికవి బద్ధకంగా పడుకుంటాయి.

దాంతో చెవులు వినపడక వినికిడి సమస్య, కళ్ళు కనపడక కంటి చూపు సమస్య ఇలా రకరకాల సమస్యలు శరీరాన్ని చుట్టబెడతాయి.

అదే, ‘నాకేం! నేను ఆల్ రైట్’ అనుకోండి, మీ మెదడు కూడా అదే ఆదేశాలు అవయవాలకు పంపుతుంది. నిజంగా మీకు వయసు మీద పడ్డా, మీ శరీరానికి ఆ విషయం తెలవక, ఎంచక్కా ఎప్పటిమాదిరిగా హాయిగా, హుషారుగా వుంటుంది. వయసుకు వచ్చిన ముసలితనం మనసుకు రాదు’

దాంతో మీరు హ్యాపీ, మీ పక్కవాళ్లు హ్యాపీ. ఆ పక్కవాళ్లు హ్యాపీ. ఆల్ హ్యాపీస్ అన్నమాట!”

జ్ఞానవృద్ధుడు చెప్పిన ఈ మాట ఆ వయోవృద్ధుడు విని వుంటే, ఇప్పుడు అక్కడ ఇద్దరు జ్ఞానవృద్ధులు వుంటారు. వినకపోతే ఒకడే మిగులుతాడు. రెండోవాడికి వయోభారం మరింత పెరుగుతుంది.