అమెరికా అనుభవాలు - 2

అమెరికా అనుభవాలు - 2

9-11

‘క్రీస్తు పూర్వం – క్రీస్తు తరవాత ‘ మాదిరిగానే ఇప్పుడు అమెరికా, ‘9-11 కు పూర్వం – 9-11 కు తరవాత’- అన్నట్టుగా తయారయింది. ఈ దేశంలో తేదీలు రాసేటప్పుడు ముందు నెల, తరవాత తేదీ, ఆ తరవాత సంవత్సరం పేర్కొంటారు.

9-11 అంటే సెప్టెంబర్ 11 వ తేదీ అన్నమాట. సెప్టెంబర్ 11 వ తేదీని ఇప్పుడు అమెరికాలో ‘దేశభక్తుల దినంగా’ పాటిస్తూ వున్నారు. న్యూయార్క్ నగరానికి – ఇంకా చెప్పాలంటే – మొత్తం అమెరికాకే మాన్యుమెంట్స్ అనదగ్గ – ప్రపంచ వాణిజ్య సంస్థ – WORLD TRADE CENTER – జంట భవనాలను ఉగ్రవాదులు విమానాలతో పడగొట్టి నేలమట్టం చేసిన రోజది. యావత్ ప్రపంచానికి పెద్దన్న మాదిరిగా వ్యవహరిస్తూ, తమ అధికారానికీ, ఆధిపత్యానికీ ఎదురులేదనీ, తాము నిర్మించుకున్న భద్రతా వ్యవస్తకు తిరుగులేదనీ – ఏళ్ళ తరబడి పెంచి పోషించుకున్న అమెరికన్ల ఆత్మవిశ్వాసానికి తూట్లు పడ్డ దుర్దినం అది. ఆ రోజు నుంచి అమెరికాలో పరిస్థితులు చాలా మారిపోయాయి. ఎప్పుడు ఏమి జరుగుతుందో అన్న అభద్రతాభావం అధికారవర్గాలలోనే కాక, సామాన్య జనంలో కూడా పెరిగిపోయింది. వ్యక్తిగత స్వాతంత్ర్యానికి పెద్ద పీట వేసే ఈ దేశంలో – తొలిసారిగా అమెరికన్లు కట్టుదిట్టమయిన భద్రతాచర్యలకు తలవంచుతున్నారు.
ఎందుకిలా జరిగింది?

అమెరికా గడ్డమీద లాస్ ఏంజెల్స్ విమానాశ్రయంలో మొదటిసారి కాలు మోపినప్పుడు ఇలాటి దృశ్యాలే దర్శనమిచ్చాయి. భారత దేశం వంటి అభివృద్ధి చెందుతున్న దేశాలలో ఇవి సర్వ సాధారణం. మాల్ కు వెళ్ళినా, సినిమా హాల్ కు వెళ్ళినా, పెద్దలు, ముఖ్యులు హాజరయ్యే పెళ్ళికి వెళ్ళినా – సెక్యూరిటీ ద్వారాలు దాటి వెళ్ళాల్సిన పరిస్తితి. 9-11 కు పూర్వం – వేరే దేశాల్లో ఈ మాదిరి భద్రతా చర్యలు చూసి అమెరికన్లు ఆశ్చర్యంతో ముక్కున వేలేసుకున్నారేమో తెలియదు.

లాస్ ఏంజెల్స్ విమానాశ్రయం అతి పెద్దది. ప్రతి నిమిషం ఏదో ఒక విమానం ఏదో ఒక దేశం నుంచి వచ్చి ఇక్కడ వాలుతుంటుంది. వందలాదిమంది ప్రయాణీకులు తమ పాస్ పోర్ట్ లపై వీసా స్టాంప్ వేయించుకునేందుకు పెద్ద పెద్ద క్యూలలో నిలబడి ఆత్రంగా ఎదురుచూస్తుంటారు. అనేక గంటలపాటు ప్రయాణం చేసివచ్చి ఇమిగ్రేషన్ అధికారుల ‘అనుమానపు’చూపులను ఎదుర్కుంటూ – ఆలస్యం అయ్యే కొద్దీ కనెక్టింగ్ ఫ్లయిట్ తప్పిపోతుందేమో అని భయపడుతూ, వీసా ప్రాసెసింగ్ పనులు పూర్తి కాగానే ‘అమ్మయ్య’ అని వూపిరి పీల్చుకుంటారు

. బ్యాగేజి చెకింగ్ మరో ప్రయాస. స్టేయిన్లేస్ స్టీల్ టంగ్ క్లీనర్లు కూడా భద్రతా అధికారుల డేగ కన్నులనుంచి తప్పించుకోలేవు. క్యూలో వున్నప్పుడు ఒక ప్రయాణీకుడికీ మరో ప్రయాణీకుడికీ నడుమ తగినంత ఎడం వుండేలా నిలబడాలి.

 బూట్లు సాక్స్ తో సహా అన్ని వస్తువులు తీసి అధికారుల కళ్ళ ఎదుటే ప్లాస్టిక్ ట్రేలలో వుంచాలి. ఆడ ప్రయాణీకుల పరిస్తితి మరీ ఘోరం.

 వాళ్ళని ప్రత్యెక ఎంక్లోజర్లలో వుంచి ఆపాదమస్తకం పరీక్షిస్తారు. పాదాల గుర్తులు వున్న ప్రదేశంలో మాత్రమే కాళ్ళు వుంచి నిలబడాలి. సహజంగానే స్వేచ్చాప్రియులయిన అమెరికన్లు – మరింత సహజంగానే – మానసికంగా వ్యాకులపడుతు న్నారు. అంతర్లీనంగా వున్నా ఈ వేదన వారి మొహాల్లో కానవస్తూనే వుంది. ఎందుకిలా జరిగిందన్న ప్రశ్న వారిని వేధిస్తూనే వుంది.

రోలాండ్ నేధవేవాకో ట్రిబ్యూన్ హెరాల్డ్ లో సీనియర్ ఎడిటర్ గా పనిచేస్తున్నారు. ఎయిర్ పోర్ట్ లలో ఎక్స్ రే యంత్రాల వాడకం ప్రయాణీకుల ప్రయివసీని హరించడమే కాగలదని ఒక వ్యాసంలో ఆందోళన వ్యక్తం చేసారు. ఆ వ్యాసం లోని కొన్ని భాగాలకు స్వేచ్చానువాదం :
____________________________________________________________________________________________________

“ ఎక్స్ రే కళ్ళు సూపర్ మాన్ కు మాత్రమే వుంటాయని ఇన్నాళ్ళు భావిస్తూ వచ్చాను. సెప్టెంబర్ 11,2001 తరవాత ఆవిర్భవించిన “ ట్రాన్స్పో ర్టేషన్ సెక్యూరిటీ ఏజెన్సీ” అధికారులకు ఇలాటి ఎక్స్ రే కళ్ళు ఇప్పుడు చాలా అవసరంగా కనిపిస్తున్నాయి. విమానం ఎక్కే ప్రతి ఆడా మగా పాసెంజర్ దుస్తుల్ని చీల్చుకుని వారిని నఖశిఖ పర్యంతం నగ్నంగా సోదా చేసేందుకు ‘బ్యాక్ స్కాటర్’ ఎక్స్ రే యంత్రాలను వాడాలనుకుంటున్నారు. దుస్తుల్లోపల ఏమయినా ప్రమాదకరమయిన ఆయుధాలు కలిగివున్నారా లేదా అన్నది తెలుసుకోవడం కోసం ఒక్కొక్కటి రెండు లక్షల డాలర్లు ఖరీదు చేసే ఈ యంత్రాలను కొనుగోలు చేసే పనిలో వున్నారు. ప్రసుతం ఈ రకమయిన విధులను ‘స్వయంగా’ నిర్వహిస్తున్న స్క్రీనింగ్ సిబ్బంది, ప్రయాణీకుల శరీరంలోని ప్రైవేటు పార్టులను అభ్యంతరకరమయిన రీతిలో తాకుతున్నారనే విమర్శలు కోకల్లలుగా వస్తున్నాయి. ఈ యంత్రాల వాడకం ద్వారా ఈ అభ్యంతరకర భౌతిక మర్మాంగ శోధన చాలా వరకు తగ్గిపోగలదని సెక్యూరిటీ ఏజెన్సీ అధికారులు భావిస్తున్నారు. అయితే, సెక్యూరిటీ పేరుతొ నిర్వహించే ఈ సోదాలు పౌరుల ప్రయివసీని పూర్తిగా హరిస్తున్నాయి.

 మామూలు జలుబుకు ఇంతవరకు సరయిన మందు కనుక్కోలేని శాస్త్రవేత్తలు – మనుషుల్ని దుస్తులగుండా నగ్నంగా చూడగల ఇలాటి బ్యాక్ స్కాటర్ ఎక్స్ రే యంత్రాలను మాత్రం మహా ఉత్సాహంగా కనుక్కుంటారు. ఉగ్రవాదులవల్ల పొంచి వున్న ముప్పును ఎవరూ కాదనలేరు. కానీ ఇలాటి సెక్యూరిటీ చర్యలు ఉగ్రవాదానికి పరిష్కారం కాదు. ప్రభుత్వం గట్టిగా పూనుకుని ఉగ్రవాదాన్ని నిర్మూలించాలి. ఉగ్రవాదులను సమూలంగా ఏరిపారేయాలి. అప్పుడిక భద్రతా గురించిన బెంగ వుండదు. పరిస్తితుల్ని అడ్డం పెట్టుకుని పౌరుల ప్రయివసీని హరించాలని చూసే ప్రభుత్వ భద్రతా వ్యవస్తల ఉబలాటానికి కూడా కళ్ళెం పడుతుంది. అంతే కానీ, ఎయిర్ పోర్ట్ ల్లో ఇలాటి యంత్రాలను ఏర్పాటు చేయాలనే ఆలోచనను మొండిగా ఆచరణలో పెడితే మాత్రం చాలామంది జనం విమానాలు ఎక్కడమే మానుకుంటారు “
____________________________________________________________________________________________

అయితే ఏమాటకామాటే చెప్పుకోవాలి. ఇక్కడి అధికారగణంలో ఎలాటి డాబూ దర్పం కనిపించవు. కటినంగా వున్నట్టు కానవస్తారే కానీ మాటల్లో మర్యాద ఉట్టిపడుతూ వుంటుంది. విధి నిర్వహణని ఎంతో నియమబద్ధంగా పాటిస్తారు. అందువల్ల భద్రతా ఏర్పాట్లలో భాగంగా నిర్వహిస్తున్న ఈ వ్యక్తిగత సోదాల కారణంగా మనస్సు చివుక్కుమంటుందేమో కానీ అహం (EGO) దెబ్బతినదు.

(అమెరికాలో తొలిపరిచయం గురించి మలి భాగంలో)

NOTE: All images in this blog are copy righted to their respective owners