కప్పల గోల
‘మనసు భద్రం తమ్ముడూ!’ అన్నాడో కవి.
ఎందుకంటే మనసు చేసే గందరగోళం ఇంతా అంతా కాదు.
లేని దాన్ని సృష్టిస్తుంది. వున్నదానిని కానరాకుండా చేస్తుంది. మనసు చేసే మాయనుంచి
బయటపడలేకపోతే ఇక ఆ ‘మనిషి గతి ఇంతే!’
చైనా లో ఓ నీతి కధ వుంది.
ఓ వయసు మళ్ళిన పెద్దమనిషికి రాత్రిళ్ళు నిద్ర
పట్టడం లేదు. దానికి కారణం ఇంటి పక్క మడుగులో వున్న కప్పలు రాత్రి వేళల్లో చేసే
గోల.
మండూక సంతానం చేసే బెకబెకల శబ్దాలు ఆ
పెద్దమనిషికి చిన్నపాటి కునుకు కూడా పట్టకుండా చేస్తున్నాయి. వాటి బెడద వొదిలించుకోవాలని
నిర్ణయించుకున్న ఆ ఆసామీ పొరుగున బస్తీలో హోటల్ నడుపుతున్న మరో పెద్ద మనిషిని
సంప్రదించాడు.
‘నా దగ్గర ఓ లక్ష కప్పలు వున్నాయి. మీరు కొంటానంటే
రోజూ ఓ వేయి కప్పలయినా సప్లయి చేస్తాను’
బస్తీ పెద్దమనిషి సంతోషంతో కప్పలా గెంతబోయి
వెంటనే తమాయించుకుని, రోజూ ఓ వెయ్యి కొనడానికి పల్లెటూరి పెద్దమనిషితో ‘కప్పల బేరం’
కుదుర్చుకున్నాడు.
వూరికెళ్లిన పెద్దమనిషి మర్నాడే తిరిగొచ్చాడు.
ఆయన చేతిలో రెండే రెండు కప్పలు వున్నాయి.
‘మిగిలినవేవి?’ అని బస్తీ మనిషి అడిగాడు.
‘రాత్రిళ్ళు
అవి చేసే బెకబెకల ధ్వనులు విని ఆ మడుగులో కనీసం ఓ లక్ష కప్పలయినా వుంటాయని
భ్రమ పడ్డాను. తీరా చూస్తే అంత గోల చేస్తున్నవి ఈ రెండే!’ పల్లెటూరి మనిషి బదులు
చెప్పాడు.
అంటే ఏమిటన్న మాట!
చుట్టూ జగమంతా నిద్రిస్తున్నప్పుడు, వొంటరితనం వేధిస్తున్నప్పుడు
మనసు చేసే అల్లరి ఇది. చిన్న సమస్య కూడా పెద్దగా అనిపిస్తుంది. (29-04-2012)
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి