Cong’s hide-and-seek game on T - Bhandaru Srinivas Rao (I.I.S.)
As I have written in these columns in the past, the people of
Telangana are yet again set to get betrayed by their own leaders. A
conspiracy has already been launched none other than at 10 Janpath in
New Delhi, the official residence of UPA Chairperson and Congress
President Sonia Gandhi, to dilute the issue. The ‘resignation drama’
script which was penned by the coterie of Sonia was enacted to
perfection by the region’s MPs and MLAs, to give an impression about
their commitment.
But, now their reluctance to carry forward their mounted pressure on
the Centre, is a clear indication of their real intentions. The
‘escape route’ they found expressing apprehensions on T-JAC leadership
not at all convincing. Simply because, the T-JAC bound to act in
accordance of TRS diktat as both were committed to take the fight for
separate statehood to its logical conclusion. Why then, find fault
with T-JAC for working as an arm of TRS? It will and it shall, as far
as an ‘honest’ Telanganite is concerned.
Attributing motives against T-JAC Convenor Prof Kodandaram and
demanding for his removal, uncalled for. To me he appears working in
accordance with the aspirations of people of the region and no where
deviated from the task entrusted to him. Absolutely, there is no
logic in Congress leaders demand to replace Prof Kodandaram with
either educationists' Chukka Ramaiah or Prof Haragopal. This doesn’t
mean I hold any grouse against the two, who enjoy equally greater
credibility as individuals.
Today, it appears, the Congress leadership in New Delhi yet again
determined to betray the people of Telangana. It has betrayed in 1969
and now. The only difference I find between 1969 movement for
separate statehood spearheaded then by Dr Marri Chenna Reddy of
Telangana Praja Samiti (TPS) and now by the Telangana Rashtra Samiti
(TRS) headed by K Chandrasekhara Rao, the sincerity and honesty of the
leadership. Unlike Chenna Reddy, Rao appears more honest and ‘shrewd’
not to fall a prey to the lures of Congress. Had Rao like Chenna been
a power-hungry leader, he too could have got trapped by Delhi
leadership.
His pre-condition laid to Cong for ‘merging his party’’ only after
declaration of separate statehood for Telangana is undoubtedly
appreciable. Congress ‘game plan’ is clear – assessing pros and cons
on bifurcation. That’s why the state political affairs in-charge
Gulam Nabi Azad as well senior Congress leader and party’s core
committee member Pranab Mukherjee wanted to know from those who
resigned to MP and MLA seats from the Telangana region whether they
can retain their seats if byelections thrust upon. Though, the TRS
assures Delhi of ensuring the party’s existence better in the past, if
separate state carved out, yet it appears ill-afford to lose their
base in other two regions of the state – Andhra and Rayalaseema.
The party had also apparently realized that the demand for separate
statehood took an ugly turn, if not slipped out of hands, only after
the death of a strong leader like Y S Rajasekhara Reddy. Today, the
party lacks such a strong leader in the state, who is acceptable to
all three region people. Had Sonia and her advisors been
‘accommodative’ at least to the young YSR scion YS Jaganmohan Reddy by
entrusting him the job of Pradesh Congress Chief, the situation
wouldn’t have precipitated to this far. That did not happen, reasons best known to the
Congress leadership. Thus far, what one can infer is that YSR
adversaries succeeded in poisoning the mind of Sonia. That she
developed animosity against the late leader is evident from the
revelation of YSR widow at her party’s first plenary at Idupulapaya in
native Kadapa district. As honorary President of the newly formed YSR
Congress party, she blurt out what transpired between her and Sonia,
when she met the latter along with her son and MP Y S Jaganmohan Reddy
at 10 Janpath. Instead of acknowledging the efforts of her husband
YSR for bringing back the party to power in 2004 after a decade long
isolation, apparently boasted of attributing that achievement to
herself. No wonder Sonia’s unsavoury remarks hurt the YSR widow and
endorsed son’s proposal to launch a new party to teach a lesson or two
to egoist Sonia and her Congress party.
Well, the YSR Congress has already inflicted enough humiliation when
YSR widow Vijayalakshmi and her son Jaganmohan Reddy registered
resounding victories in the by-elections from Pulivendula assembly and
Kadapa parliament constituencies, not so long ago. Even the first
plenary of YSR Congress party proved a grand success, though those
from Telangana region, who attended in big numbers, gave vent to their
feelings by reverberating the meeting place with ‘Jai Telangana’
slogans.
Congress or other opposition parties criticism for YSR Congress party
not announcing its stand on state bifurcation, sounds silly as well
funny. It’s the Congress leadership at the Centre, in particular
Sonia Gandhi, who has to take the call on Telangana and decide either
way. Today, it is clear the Congress headed by Sonia Gandhi lack
courage to take a decision on Telangana as it fears of irreparable
loss to party in other two regions of the state. This apart, it also
equally feared as the BSP leader and Uttar Pradesh Chief Minister
Mayawati’s request for division of her state
pending with the UPA government for action.
While one appreciate the commitment and dedication of TRS leader K
Chandrasekhara Rao for accomplishing his goal, his party’s next plan
of action should pressurize the Congress and TDP MPs and MLAs to force
them ensure their resignations are accepted by the Speakers of both
Lok Sabha as well Legislative Assembly. If necessary, they should not
hesitate to accept the demand for replacement of Prof Kodandaram with
either Chukka Ramaiah or Prof Haragopal, once they fulfil their
promise of ensuring their resignations acceptance. The TRS should put
continuous pressure, especially Congress MPs and MLAs and never allow
them drift away from the stand they have taken. It should also ensure peace in the region as in the past as the decision lies more in the political process than in the streets.
People of the region are emotively surcharged and appear willing for
any sacrifices. Now the onus is more on TRS as it could succeed in
pushing the issue to this far, and now with another ‘strong push”
(dakka) it can ensure Telangana becoming a reality.
Today, the Congress MLAs and MPs too have no escape route. Time has
come for them to decide whether they would like to be remembered as
‘villains of T’ in history, or the ‘real martyrs.’ It’s up to them
to decide as no ‘buyers’ for the ‘blame game’ either on the TDP or YSR
Congress! ( 11-07-2011)
16 కామెంట్లు:
Rao gaaru,
What decision should center take now
that appease people of both regions so that there will not be anymore agitations on this issue.Please also substantiate it.
Regards.
Pavani gaaariki - If two parties are demanding a decision on a single issue, naturally any judgement may not be palatable to both sides. What I want to say is, the center has to take 'some decision' as soon as possible before the situation goes out of hands. The center as a responsible head of the Nation, must find a reasonable solution for the long standing dispute between two regions. No longer, it shall not drag on allowing the state of affairs in a 'to be continued position' like a telugu serial.-Bhandaru Srinivas Rao
Srivasarao gaariki,
You dodged the question just like every other anayst that I posed this. You all clearly know center can not take 'some decision'. When they took it on Dec 9th it didn't workout. It didn't workout on Dec 23rd. None of the analysts, experts or opposition party leaders have provided even slightest clue on how to resolve this other than churn out terabites of useless 'analysis'(read critisizing center to the best of their creativity). None. After all its is only an advise. Even that none could do.
I could argue..center did take a decision of continuing the status quo as it concluded any other decision would turn things even worse.
My take is ..solution is in the hands of state leaders. They have to cross party, regional barriers , sit together and arrive at an agreement. Center can at best facilitate that.
If leaders are not willing to extend helping hand, center can not help either.
Once again..why don't you write an article on which actions of center now can alleviate the situation and provide 'reasonable' sops to all.
My take is ..solution is in the hands of state leaders. They have to cross party, regional barriers , sit together and arrive at an agreement. Center can at best facilitate that.
If leaders are not willing to extend helping hand, center can not help either.
------------
పావని గారూ మీరు సమస్య పరిష్కారానికి ఎంత చెప్పినా ఎవ్వరికీ అర్ధం కానట్లు ఉంటారు. అర్ధం కానట్లు నటిస్తున్నారేమో తెలియదు.
రేపు సమైక్య ఆంధ్రా వాళ్ళు అందరూ తెలంగాణా వాళ్ళ లాగా రిజైన్ చేస్తే ఏమవుతుంది?. ఎక్కడ వేసిన గొంగళి అక్కడే ఉంటుంది.
Bhandaru garu avakaasam vachina chotallaa meeru mee vyaasaalaa dwaaraa Y.S patla mee swaami bhaktini baagaane chaatukuntunnaaru.
Asalu TRS party ni yenduku yelaa modalupettaaro mee ku teliyandi kaadu,alaantidi KCR power monger kaadani yelaa cheppagalaru?.
@అజ్ఞాత గారికి- ఈ వ్యాసం లో కేసీఆర్ ప్రస్తావన చేసినట్టులేదు.పోతే, మీరు ప్రస్తావించిన మరో విషయం. వైఎస్ పట్ల స్వామి భక్తి. నా మూడు దశాబ్దాల జర్నలిస్ట్ జీవితంలో రాజకీయ నాయకులతో స్నేహాను బంధాలే కానీ భక్తి ప్రపత్తులు పెంచుకోలేదు. నాకు వ్యక్తిగతంగా, అత్యంత సన్నిహితంగా తెలిసిన ముఖ్యమంత్రులు ముగ్గురే ముగ్గురు. టంగుటూరి అంజయ్య గారు, చంద్రబాబునాయుడు గారు,రాజశేఖర రెడ్డి గారు. వీరిలో ఇద్దరు ఈ లోకంలోనే లేరు. వాళ్ల గురించి ఎప్పుడయినా రాయాల్సిన సందర్భం వచ్చినప్పుడు కాస్త సాత్వికం ధ్వనిస్తే దానికి నేను కించపడను. అది స్వామిభక్తి అని ఎవరయినా అనుకున్నా బాధపడను. వయసు అరవై దాటి పిల్లలు సెటిల్ అయిన తరవాత ప్రయోజనాలు ఆశించి రచనలు చేయాల్సిన పరిస్తితి కూడా వుందనుకోను. నా మనసుకు నచ్చినవి రాయడానికే ఈ బ్లాగు పధ్ధతి ఎంచుకున్నాను. అవును. ఒక తోటి బ్లాగర్ గా అడుగుతున్నాను. ఇలా అజ్ఞాత అని రాయకపోతే మీ అసలు పేరుతొ రాయవచ్చుకదా. నేను వుండేది హైదరాబాదులో. నా మొబైల్ నెంబరు 98491 30595 My Mail: bhandarusr@yahoo.co.in
In my previous comment,I mean to say Y.S kutumbam meeda.lekunte Jagan ni inthalaa venakesuku raavalisina avasaram yemundi meeku?(jagan ni CM ni chesunte adBhutaalu jarigi poyevi ani artham vachelaa raasaaru).Pratiphalam antaaraa Sakshi TV and news paper lo meeru analyst gaa chestunnaaru kadaa.Sakshi oka BLACK media ani meeru sannihita sambhandhaalunde Babu gaare annaaru ee madhya.
@అజ్ఞాత - మీరు మళ్ళీ 'అజ్ఞాతవాసానికే' ఇష్టపడుతున్నట్టు భావించి ఈ ఉత్తరాయనానికి భరతవాక్యం పలకాలనుకున్నాను. కానీ మీరు సామాన్య ముసుగు వీరులు కాదుకదా. సాక్షి పేరు పెట్టి మరో నిరాధారమయిన ఆరోపణ చేశారు కాబట్టి మళ్ళీ కీ బోర్డు చేతికి తీసుకోవాల్సివచ్చింది. సాక్షి లోనే కాదు, స్టుడియో ఎన్,హెచ్ ఎం టీ వీ,మహా టీవీ,ఐ న్యూస్, హెచ్ వై టీ వీ ఇలా అనేక చానల్స్ కు వెడుతుంటాను.ఆ లెక్కకు వస్తే సాక్షికి వారానికి ఒక్కసారే.మీకు మరో విషయం తెలియదల్లె వుంది. టీవీల్లో విశ్లేషకులు చేసే విన్యాసాలన్నీ పూర్తిగా ఉచితం.డబ్బూ డుబ్బూ ఏమీ వుండదు.అదన్న మాట సంగతి. మరో సంగతి టీవీల్లో విశ్లేషకుల తీరుతెన్నులు గురించి ఇదే బ్లాగులో ఓసారి రాసాను.వీలయితే చదవండి.ఇంతకీ మీరు ముసుగు తొలగించి నిజరూప దర్శనం ఎప్పుడు కలిగిస్తారు.ఇందుకోసమే మళ్ళీ నా మొబైల్ 98491 30595, my mail id : bhandarusr@yahoo.co.in - ఇస్తున్నాను.నా భావవ్యక్తీకరణలో మళ్ళీ ఏదయినా వెటకారం ధ్వనిస్తే మన్నించండి. సాటి రచయితను, తోటి పాఠకుడిని గౌరవించడం కనీస ధర్మం.(ఇప్పటికి హీనపక్షం మూడువందల రాజకీయ సమీక్షలు రాసివుంటాను. ఇలా 'రంగు'పడింది ఇదే తొలిసారి.
$భండారు శ్రీనివాస రావు గారు
నేటి తెలంగాణా పోరాట నేపధ్యంలో ఒక అర్ధవంతవంతమైన విశ్లేషణని మీ టపా ద్వారా అందించారు. ధన్యవాదాలు.
మీరు టీవీ కార్యక్రమాల్లో చర్చల్లో పాల్గొంటున్నారని నాకు ఇంతవరకు తెలీదు. ఆ కార్యక్రమ వివరాలు కొద్దిగా చెప్పగలరు.
@అజ్ఞాత గారికి -చాలాకాలం క్రితం రాసిన వ్యాసం ఇది. మీకోసం మరోసారి -
చర్చించి వగచిన ఏమి ఫలము? - భండారు శ్రీనివాసరావు
ఈ మధ్య మా పక్క వాటా లోకి తెలుగు వచ్చీ రాని పొరుగు రాష్ట్ర కుటుంబం ఒకటి అద్దెకు దిగింది. వచ్చిన దగ్గరనుంచి వాళ్ళను ఒక సందేహం పీడిస్తున్నట్టుగా ఇటీవలే అర్ధం అయింది. మా ఇంట్లో వుండేది నేనూ మా ఆవిడా ఇద్దరమే. పిల్లలిద్దరూ వేరే వూళ్లలో కాపురాలు వుంటున్నారు. అటువంటప్పుడు ‘ఉదయం నుంచి రాత్రిదాకా అరుపులు, కేకలు వినవస్తాయేమిట’ని పొరుగింటావిడ, మా ఇంటావిడని అంటే మా ఆవిడని ఆరా తీసింది. అదంతా టీవీ చానళ్ళలో వస్తుండే చర్చలలోని రచ్చని తెలుసుకుని ఆశ్చర్య పోవడం పొరుగావిడ వంతయింది.
ఆకాశవాణి, దూరదర్శన్ లలో ట్రాన్స్మిషన్ ఎగ్జిక్యూటివ్ అనే ఒక ఉద్యోగి వుంటారు. మామూలుగా డ్యూటీ ఆఫీసర్ అని పిలిచే ఆ ఉద్యోగి డ్యూటీ ఏమిటంటే – రేడియోలో ప్రసారం అయ్యే లేదా దూరదర్శన్ లో టెలికాస్ట్ అయ్యే ప్రోగ్రాములను ఆమూలాగ్రం శ్రద్ధగా విని, చూసి - తప్పొప్పులను పట్టుకుని, మంచి చెడులను గమనించి ఏరోజుకారోజు పై అధికారులకు రిపోర్ట్ చేయడం. రేడియో వినడానికి ప్రత్యేకంగా ఉద్యోగి అవసరమేమిటని కొందరు అడిగేవారు కూడా. బహుశా అలాటి ఏర్పాటు – ఈనాటి ప్రైవేట్ చానళ్ళలో లేకపోబట్టే ఇలాటి ‘చర్చలు’ రచ్చరచ్చగా తయారవుతున్నాయేమో!
ఇటీవల ఒక ఛానల్లో చర్చలో పాల్గొంటున్న ఇద్దరి మధ్య ఆవేశకావేశాలు పెచ్చరిల్లాయి. మాటల తూటాలు పేలాయి. అసభ్య పదజాలాలు జాలువారాయి. ఏతావాతా ఆ మహత్తర దృశ్యాలను పన్నుకట్టకుండా చూసి వినోదించగల అవకాశం వీక్షకులకు లభించింది. పోతే, ఈ కధ టీవీ సీరియల్ మాదిరిగా సాగిసాగి పోలీస్ స్టేషన్ వరకు చేరడం వేరే కధ. కాకపోతే, విషయం అర్ధం కాని మా పొరుగింటావిడ లాంటి వాళ్ళు – పక్కింట్లో యేవో గొడవలు జరుగుతున్నాయని అపోహపడే దుస్తితి దాపురించడం దీనికి పరాకాష్ట.
ఈ మధ్య ఓ శుభకార్యం లో తారసపడిన ఓ పెద్దమనిషి అడిగాడు ‘ఎందుకండీ ఇలా చానళ్ళ వాళ్ళు ‘ఉప్పూ నిప్పూ లాటి మనుషులను చర్చలకు పిలుస్తారు?’ అని. సుతీ మతీ కుదరని ఇలాటివాళ్ళ వల్ల చర్చ పక్కదారి పడుతుందన్నది ఆ పెద్దమనిషి ఉద్దేశ్యం.
పైకి చెప్పలేకపోయినా, ఈ చర్చల్లో పాల్గొనే అనేకమంది జర్నలిష్టుల అభిప్రాయం కూడా ఇదే.
అసలే చిటపటలు. వీటికి ఆజ్యం పోయడానికి తయారుగా ఫోన్ ఇన్ లో మరికొందరు సిద్ధంగా వుంటారు. వీరందరినీ సర్డుబాటు చేయడానికీ, సముదాయించడానికీ యాంఖర్ సతమతమవుతుంటాడు. వాద ప్రతివాదాలు ముదిరి, ఖండన ముండనలుగా మారి, దుమ్మెత్తి పోసుకోవడాల్లోకి దిగి, వీధి కొళాయిల వద్ద తంతుని డ్రాయింగ్ రూముల్లో చూసే భాగ్యం వీక్షకులకు దొరుకుతోందని మరి కొందరి ఉవాచ.
‘ఇది ఇంతేనా? అంటే - ఇప్పటికింతే!’ అనుకోవాలి.
మెరుగయిన సమాజ నిర్మాణాలు స్క్రోలింగ్ లకే పరిమితమై పోయి, రేటింగులే ప్రధానమనుకున్నప్పుడు - ఇది ఇంతే!
ఎన్ని చానల్స్ వచ్చినా, వాటి నిర్వాహకులు యెంత లబ్ధ ప్రతిష్టులయినా – ఇది ఇంతే!
ఈ పోటా పోటీ ‘పోటీ యుగం’లో పోటీ తప్పనిసరి. పాట్లూ తప్పనిసరి. బోధి వృక్షాలు కూడా జ్ఞానోదయం కలిగించలేని విషమ పరిస్తితి. తప్పని సరి అనుకున్నప్పుడు ఆనందించమన్న సామెత మాదిరిగా చూసి తరించడమే వీక్షకులకు మిగిలింది.
‘చర్చించి వగచిన ఏమి ఫలము?’
బీ.ఎస్.ఆర్ గారూ నేనేదో కాకతాలీయంగా మీ బ్లాగు చదివి కామెంట్ రాయలేదు.గత 9 మాసాలుగా రెగులర్ గా చదువుతున్నా.పై పొస్టు కూడా పబ్లిశ్ చెసిన రొజే చదివాను. ఇక నేను మీకు తెలిసిన వాడినే కాబట్టి(పైన రాసినవి విమర్శలు కావున) నా ముసుగు తొలగించలెకపొతున్నాను,పెద్దలు క్ఖ్చమించాలి.
ఇట్లు,
మీ అఞ్నాని
@అజ్ఞాత -సరే తెలిసిన ముసుగే అంటున్నారు కదా.వొదిలేద్దాం. ఇది ముందే రాస్తే టీవీ చర్చలపై అంత వివరణ ఇచ్చే అవసరం పడేది కాదేమో.ఇంతకీ, మీకోసం వెతికి పెట్టిన 'చర్చించి వగచిన ఏమి ఫలము?' చదివారా అజ్ఞాత గారూ - భండారు శ్రీనివాసరావు
@Rajesh G - "Mental Constipation,Verbal Diarrhoea" ఒక్క ముక్కలో చెప్పాలంటే చర్చల సరళి ఇలాగే వుంటుంది.బుల్లి తెరలపై కనిపించి మాట్లాడేవారికంటే విషయాల పట్ల సరయిన అవగాహన వున్నవాళ్ళు వీక్షకుల్లోనే ఎక్కువని నా అభిప్రాయం. కాకపొతే మాలాటి వారికి దొరికే అవకాశం వారికి లేదు. మీ స్పందనకు ధన్యవాదాలు - భండారు శ్రీనివాసరావు
Thanks :)
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి