(నిఝంగా వొట్టు నాకూ తెలవదు. కానీ రాయడానికి
తెలవక్కరలేదు అని మాత్రం తెలుసు)
ఓప్పుడు అంటే చాలా చాలా కాలం కిందట - ఓ సినిమాలో చెప్పినట్టు 'లాంగ్ లాంగ్
ఎగో సో లాంగ్ ఎగో నో బడీ కెన్ సే హౌ లాంగ్ ఎగో' అన్నమాట. అంతకాలం క్రితం నేను మా
ఆవిడతో బోలెడు బోలెడు మాట్లాడేవాడిని. పెళ్ళికి ముందు మాట్లాడడానికి వీలుండేది
కాదు కాబట్టి ఎక్సర్ సైజ్ పుస్తకాల్లో ఉత్తరాలు రాసేవాడిని. అవన్నీ మా ఆవిడ పుట్టింటి
అరణంగా ఇప్పటికీ అపురూపంగా దాచి పెట్టుకుంది. అలాటివాడిని ఏమైందో ఏమిటో అసలు
మాట్లాడడమే మానేసాను. ప్రపంచం పెరిగిపోయి పెళ్ళాంతో అచ్చట్లు ముచ్చట్లు తగ్గిపోవడం
పెద్ద అబ్బురమేం కాదు. కానీ బొత్తిగా మాటలు లేకపోతే ఎల్లా. అల్లా ఆలోచించి
ఆలోచించి ఎల్లాగైనా సరే మళ్ళీ పాతకాలం మాటా ముచ్చట్ల కాలంలోకి వెళ్లాలని టైం మిషన్
ఎక్కాను. దిగి చూసేసరికి మొత్తం సీనే మారిపోయింది. అరవ తెలుగు సీరియల్ చూస్తూ మా
ఆవిడా సమస్త ప్రపంచాన్ని మరచిపోయి అందులో లీనమై వుంది. కల్పించుకుని మాట్లాడబోతే, 'వుండండి
అత్త కోడలికి విషం కలిపిన కాఫీ ఇచ్చి ఇప్పటికి మూడు వారాలయింది ఇంతవరకు తాగి
చావలేదు. మీ ముచ్చట్లు ఏవో మధ్యలో ప్రకటనలు వస్తున్నప్పుడు చెప్పండి' అనేసింది.
ఓహో! మాంత్రికుడి ప్రాణం మర్రి చెట్టు తొర్రలో దాక్కున్న చిలకలో వున్నట్టు మా ఆవిడ వీక్ నెస్ ఎక్కడ వుందో తెలిసిపోయింది.
అక్కణ్ణించి వరసపెట్టి రెండో గదిలో వున్న రెండో టీవీలో అరవ తెలుగు హిందీ సీరియళ్లన్నీ
ఏకధాటిగా చూడ్డం మొదలు పెట్టి, మా ఆవిడతో
మాటలు కలిపి చూసాను. ఈ చిట్కా అమోఘంగా పనిచేసింది. జీడిపాకం కధలే కాబట్టి తోచినట్టు
కధ అల్లి, జరిగిందీ జరగబోయేది వూహించి చెబుతుంటే మా ఆవిడ చెవులొప్పగించి వినడం మొదలెట్టింది. ఆ
తరువాత నేను ఏ కబుర్లు చెప్పినా తల వూపడం ఆవిడ వొంతయింది.
చట్టబద్ధ హెచ్చరిక: ఇలాటి
చిట్కాలు ఎల్లకాలం ఎల్లరు భార్యల దగ్గర పనిచేయకపోవచ్చు. అందరూ మా ఆవిడ లాంటి గంగి
గోవు రకాలు కాకపోవచ్చు కదా!