ఫుడ్ సెక్యూరిటీ

క్లాసు జరుగుతోంది. ప్రొఫెసర్ అడిగాడు, ఫుడ్ సెక్యూరిటీ బిల్లు గురించి తెలుసా అని.

తక్కున జవాబు వచ్చింది.

‘తెలియకేం. అందరికీ ఆహారం. ఈ దేశంలో ఎవ్వరూ ఆకలితో కడుపులో కాళ్ళు పెట్టుకుని నిద్రించే పరిస్తితి లేకుండా చేయడం దీని ఉద్దేశ్యం’ 

ప్రొఫెసర్ గారు విద్యార్ధులకు ఓ పరీక్ష పెట్టాడు. దానితో పాటు ఒక నిబంధన కూడా.

అదేమిటంటే – అందరూ పరీక్ష రాస్తారు. కానీ అందరికీ వచ్చిన మార్కులను సగటు తీసి గ్రేడ్లు ఇస్తారు.

సరే. అంతా పరీక్ష రాశారు. బాగా చదివిన  వాళ్లు బాగా రాశారు. చదవని వాళ్లు అందుకు తగ్గట్టే జవాబులు రాశారు. ప్రొఫెసర్ గారు వాళ్ల మార్కుల సగటు తీసి అందరికీ ‘బీ’ గ్రేడ్ ఇచ్చారు. చదవని వాళ్లు సంతోషించారు. బాగా చదివే వాళ్లు  చిన్నబుచ్చుకున్నారు.

కొన్నాళ్ళు జరిగాయి. మళ్ళీ పరీక్ష పెట్టారు. ఈ సారి బాగా చదివేవాళ్ళు కూడా చదువుపై శ్రద్ధ పెట్టలేదు. వాళ్లను  నిర్వేదం అవహించింది, ‘చదివేం లాభం. యెట్లాగు వచ్చేవి సగటు మార్కులే’ కదా అని.

చదవని వాళ్లు ఆ కాస్త కూడా చదవడం మానేశారు. ఎందుకంటే చదవకపోయినా మంచి గ్రేడే వస్తోంది. ఇక కష్టపడాల్సిన పనేముంది.

ఈసారి అందరికీ తక్కువ గ్రేడే వచ్చింది.

తరువాత తరువాత ఏం జరిగిందో చెప్పనక్కర లేదు. బాగా కష్టపడి చదివేవాళ్లు చదవడం మానేశారు.

చదవని వాళ్లకు ఏం పట్టలేదు. ఎందుకంటే వాళ్లకు పోయేదేమీ లేదు.

చివరికి ఎన్నడూ కనీవినీ ఎరుగని  విధంగా క్లాసు మొత్తం పరీక్షలో తప్పింది.

ఆ తరువాత ప్రొఫెసర్ చెప్పారు.

‘ఫుడ్ సెక్యూరిటీ బిల్లు వల్ల ఏం జరుగుతుందో మీ అందరికీ  అర్ధం అయిందనుకుంటాను.’ 

ప్రతి కధకు ఒక నీతి వుండాలి కదా!

అదే ఇది.

 ‘కొందరికే అన్నీ కాకుండా అందరికీ అన్నీ’ అనే విధానం మెచ్చతగిందే.

కాలే కడుపుకి ఇంత అన్నం పెట్టడాన్ని మించిన ధర్మం ఏముంటుంది ?

కానీ,  

అందరికీ పంచడం అంటే  కొందరి నుంచి తీసుకోవడం కాదు.

సోమరితనాన్ని పెంచడం అంతకంటే కాదు.

అన్ని అవతారాలు ఎత్తిన భగవంతుడు కూడా అవతారానికి తగ్గట్టే నడుచుకున్నాడు. మన ప్రధాన మంత్రి గారయినా అంతే. రాజకీయ అవతారం ఎత్తిన తరువాత ఆర్ధిక శాస్త్రాన్ని మరచిపోవాలి.

అదే జరుగుతోంది.

(నెట్లో కంటబడ్డ కధనానికి స్వేచ్చానువాదం)

03-09-2013