గల్లీ వార్తలు – భండారు శ్రీనివాసరావు

 

ఏదో పాత సినిమాలో డైలాగు- ‘Long long ago, so long ago, nobody can say how long ago’ మాదిరిగా ఇది కూడా చాలా చాలా పాత జ్ఞాపకం. సుమారు మూడున్నర దశాబ్దాల కిందటి సంగతి.

విలేకరులందరికీ బాగా తెలిసిన ఓ మంత్రి గారు వుండేవారు. తెలుగుదేశం అధికారానికి రావడంతో ఆయన మాజీ అయ్యారు. కానీ రాష్ట్రంలో ఏ ఊరు వెళ్ళినా పేరు పెట్టి పలకరించేటంత చనువు కలిగిన పత్రికా మితృలు అనేకమంది ఆయనకి వుండేవారు.

రేడియోకి అన్నిచోట్లా విలేకరులు వుండరు. అంచేత ఆ మాజీ మంత్రిగారు ఏ ఊరు వెళ్లి ప్రెస్ మీట్ పెట్టినా, అది పూర్తి కాగానే హైదరాబాదులో రేడియోకి ఫోను చేసి స్వయంగా వార్త చెప్పేవారు.

‘నిన్న గుడివాడలో ఇదే పాయింటు చెప్పారు, మళ్ళీ గూడెంలో మాట్లాడుతూ అదే పాయింటు వార్తల్లో చెబితే బాగుండదు, కాస్త మార్చి వేరే పాయింటు చెప్పండి’ అనేవాడిని ఆయనతో వున్న చనువుతో.

‘వూరి ఊరుకీ పాయింటు ఏం మారుతుంది శ్రీనివాసరావ్. అసలీ పాయింటు చెప్పడానికే కదా ఇలా ఊరూరూ తిరుగుతోంది. ఈ పేపర్లతో పెద్ద చిక్కు వచ్చి పడింది. గల్లీ గల్లీకి ఓ ఎడిషన్ అంటారు. ఒక ఊళ్లోనే ఒక పేటలో వార్త మరో వాడలో కనబడదు. అందుకే ఇలా ఊళ్ళు పట్టుకుని తిరుగుతూ అదే పాయింటు అన్ని చోట్లా చెబుతున్నాను. అసలే మాజీలం. వేస్తారో వేయరో కూడా తెలియదు’ అంటూ ఆయన తన గోడు చెప్పుకున్నారు.

పాత కధ అన్నాను అందుకే. ఆ రోజుల్లో ఉదయం, మధ్యాన్నం, సాయంత్రం వార్తలు ఒక్క రేడియోలోనే వచ్చేవి. దూరదర్సన్ వుండేది కానీ సాయంత్రం ఒక్కటే బులెటిన్. అది తప్పిపోతే మళ్ళీ మర్నాడు సాయంత్రమే. ఇక ఇప్పట్లా అప్పట్లో ఇన్ని రకాల ఇరవై నాలుగ్గంటల టీవీ ఛానల్స్ లేవు. పత్రికలు కూడా మర్నాడు కానీ రావు. అంచేత ఆ రోజుల్లో రేడియో వార్తలకి మంచి గిరాకీ వుండేది. అదన్న మాట.