ఏమండీ నేను గుడికి వెళ్లి రానా!’

(కూడా రావడానికి మీకేమైనా  వీలవుతుందా అనేది అందులో అంతరార్ధం)

మా ఇంటికీ, హనుమంతుడి గుడికి మధ్య ప్రహరీ గోడే అడ్డు.  వెళ్ళిరావడం పది నిమిషాల పని.

‘నువ్వు వెళ్ళు. టీవీ వాళ్ళ కారు కూడా వచ్చింది, ఆగమని చెప్పడం బాగుండదు’  అనేవాడిని, ఆమె ఇచ్చిన కాఫీ తాగుతూ. 

కారులో వెడుతుంటే గుర్తుకు వచ్చేది, ఈరోజు మా ఆవిడ పుట్టినరోజు అని. 

గుడికి రమ్మంది ఇందుకా  అని  నా మట్టి బుర్రకు అప్పుడు అర్ధం అయ్యేది. కానీ ఏం లాభం?

ఇప్పుడు బోలెడు  తీరిక. టీవీ చర్చల్ని నాకు నేనుగానే వదులుకున్నాను. 

కానీ, ఇప్పుడు  ఎన్ని గుళ్ళు తిరిగితే, మనసులో పేరుకుపోయిన ఈ క్షోభ సమసిపోవాలి.

దేవుడ్ని నమ్ముకుంది కనుకే, తను ఇబ్బంది పడకుండా, ఎవరినీ ఇబ్బంది పెట్టకుండా హాయిగా మాట్లాడుతూ మాట్లాడుతూ  దాటిపోయింది.

ముందు ముందు ఎన్ని ఇబ్బందులు పడాలో, ఎంతమందిని ఇబ్బంది పెట్టాలో! ఆ దేవుడు ఏమని నొసట  రాసిపెట్టాడో ఎవరికి తెలుసు.

తెలిసిందల్లా, ఈరోజు ఫిబ్రవరి తొమ్మిది, మా ఆవిడ నిర్మల పుట్టిన రోజు.

ఇప్పుడు అన్నీ బాగానే జ్ఞాపకం ఉంటున్నాయి, అదేమిటో మరి.

(09-02-2023)