నాకు పక్షులు అంటే ఇష్టం
నాకు మొక్కలు అంటే చాలా ఇష్టం
నాకు పసి పిల్లలు అంటే మరీ మరీ ఇష్టం
అదేమిటో నా పిల్లలు పసి పిల్లలుగా వున్నప్పుడు నాకింత ఇష్టం అని నాకు తెలియదు. లేదా ఎవరికీ లేనట్టు వీడికే బోడి పిల్లలు, అందరూ ఇలా మాలిమి చేస్తున్నారా అని ఎవరేమైనా అనుకుంటారేమో ముందే అనుకుని పిల్లలను వేలేసి ముట్టకుండా వుండడం తలచుకుంటే ఇప్పుడు సిగ్గేస్తుంది.
సరే! వాళ్ళిద్దరూ అలాగే కేవలం అమ్మ ప్రేమను ఆస్వాదిస్తూ పెరిగి పెద్దవాళ్లు అయ్యారు. తల్లి ప్రేమలో భేషజాలు వుండవు.
ఇక ఇన్నేళ్ళ తర్వాత.
చుట్టూ మొక్క మొలవని కాంక్రీటు వనం. చెట్టే లేకపోతే పక్షులెక్కడ!
అపార్ట్ మెంటు జీవితం. తులసి మొక్కకే నానా అగచాట్లు. ఇక మొక్కలెక్కడ!
పెద్దాడికి ఇద్దరు ఆడపిల్లలు. వాళ్ళు పుట్టినప్పుడు అమెరికా వెళ్లి రావడమే కానీ వాళ్ళ చిన్నతనం మధురిమ మా పెద్దవాళ్లకు దక్కలేదు. స్కూళ్ళు, కాలేజీలు. ఇప్పుడు వాళ్ళే వాళ్ళ తలితండ్రులకు దూరంగా వేరే రాష్ట్రాల్లో చదువుకుంటున్నారు.
మా ఆవిడ పోయిన తర్వాత నా ఒంటరితనం పోగొట్టడానికి బెంగుళూరులో ఉంటున్న నా రెండో కొడుకు, కోడలు నా దగ్గరికి హైదరాబాదు వచ్చేశారు.
ఈ ఏడాది జనవరి నుంచి మా జీవితాల్లో కొత్తగా ప్రవేశించిన పసిపిల్లతోడిదే నా లోకం. చిరంజీవి జీవిక ఇప్పుడు నా జీవితం అయిపోయింది. మా ఆవిడ ఈ పసిపిల్ల రూపంలో వచ్చి తోడుగా ఉంటున్నదేమో అనే ఓ చిన్ని నమ్మకం. మొన్న ఐదో తేదీ మా మనుమరాలికి నెలలవారీ మూడో పుట్టిన రోజు.
నవ్విస్తే తను నవ్వుతుంది. నన్ను నవ్విస్తుంది.
తనని సరదాగా ఏడిపిస్తే కంటతడి పెట్టకుండా ఏడుస్తుంది. కానీ నన్ను ఏడిపించదు.
నిజంగా ఈ పెద్దవాళ్ల కంటే చిన్న పిల్లలు ఎంత నయమో కదా!
తోకటపా: మీ చాదస్తాలు మాకు లేవంటారు కానీ ఈ కాలపు పిల్లలకే ఎక్కువ. పిల్లల ఫోటోలు పోస్టు చేయకూడదు అంటారు.
చాదస్తం కాక మరేమిటి?
(09-04-2022)
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి