రాయాలంటే భయమేస్తోంది – భండారు శ్రీనివాసరావు

 ‘రాయాలనే వుంది. కానీ భయమేస్తోంది’ అన్నాడు ఓ ముప్పయ్ అయిదేళ్లకు పైగా పరిచయం ఉన్న ఓ సీనియర్ పాత్రికేయ  మిత్రుడు, ‘ఖాళీగానే  వున్నావ్, ఏదైనా రాయొచ్చు కదా’ అనే నా ప్రశ్నకు జవాబుగా.

ప్రముఖ ఆంగ్ల పత్రికలో విలేకరిగా పాత్రికేయ జీవితం ప్రారంభించి అదే పత్రికలో దాదాపు నలభయ్ ఏళ్ళు పనిచేసి ఉన్నత స్థానానికి ఎదిగిన ప్రస్థానం ఆయనది. రాజకీయ నాయకులతో అంటకాగిన జీవితం. ముఖ్యమంత్రులను, మంత్రులను నేరుగా కలిసి, లేదా ఫోనుచేసి  మాట్లాడగలిగిన అవకాశం కలిగిన వృత్తి. ఆయన రాసిన వార్తలకు రాజకీయ నాయకులు స్పందించి నేరుగా ఆ పత్రిక ఆఫీసుకే వెళ్లి ఆయన్ని కలిసి తమ గోడు విన్నవించుకున్న సందర్భాలు అనేకం.   

‘సోషల్ మీడియాలో నువ్వూ మరికొందరు మితృలు రాస్తున్న జ్ఞాపకాలు ఆసక్తిగా చదువుతుంటాను. నాకూ రాయాలని అనిపిస్తుంది. కానీ మన రోజుల్లో ఏదైనా వార్త కానీ వ్యాసం కానీ రాస్తే  దాన్ని సానుకూలంగా తీసుకునే వారు. లేదా ఓ ఖండన ఇచ్చేవాళ్ళు. దాన్ని మనం ప్రచురించేవాళ్ళం. జర్నలిజంలో, రాజకీయాల్లో అలాంటి విలువలు ఉండేవి. ఇప్పుడు నాయకులే కాదు, వారి అనుచరులు, అభిమానులు కూడా చెలరేగిపోయి ఉచ్చనీచాలు లేకుండా కామెంట్లు పెడుతున్నారు. వారికి మనం రాసిన దాంతో నిమిత్తం లేదు. మొత్తం వ్యాసంలో వారి అభిమాన నాయకుడు లేదా పార్టీకి ఎక్కడైనా వ్యతిరేకంగా రాశామా అన్నదే వారికి ముఖ్యం.  అలా వారికి అనిపిస్తే చాలు, కాగితం మీద పెట్టడానికి వీలులేని వికృత భాషలో వ్యాఖ్యలు చేస్తున్నారు. అలా అని మన బంగారం మంచిదని నేను అనడం లేదు. జర్నలిజం అనేది మార్కెట్లో దొరికే  మిగిలిన వస్తువుల్లో ఒకటిగా మారిపోయింది. ఏ వార్త వెనుక ఏ రాజకీయ శక్తులు పనిచేస్తున్నాయో సామాన్య పాఠకుడికి కూడా ఇట్టే అర్ధం అవుతోంది. మీడియా యాజమాన్యాలే రాజకీయ రంగులు నిస్సిగ్గుగా పూసుకుని తిరుగుతున్నప్పుడు ఇక మనం  చేయగలిగింది ఏముంది?”

మిత్రుడి పలుకుల్లో నిర్వేదంతో కూడిన నిజం ధ్వనించింది.

‘సరే! ఇదంతా నీకు ఎందుకు చెబుతున్నాను అంటే నువ్వు తప్పకుండా ఇదంతా ఓ పోస్టు రూపంలో రాస్తావనే నమ్మకం నాకుంది. ఆ విధంగా నా మనసులోని భారం కొంతైనా తగ్గుతుందేమో’

(12-03-2021)