ముందు కుక్క సంగతి చూద్దాం.

(కొల్లూరు సురేష్ బాబు గారు పోస్ట్ చేసిన ఇంగ్లీష్ గల్పికకు స్వేచ్చానువాదం)

ఏకాంబరం : " ఉదయం నుంచీ నా భార్య కనిపించడం లేదు"

ఇనస్పెక్టర్ : కొన్ని గుర్తులు చెప్పండి. ఆవిడ యెంత హైట్ వుంటారు?

ఏకాంబరం : "నేనెప్పుడు గమనించలేదు"

ఇనస్పెక్టర్ : "పోనీ లావా సన్నమా యెలా  వుంటారు/"

ఏకాంబరం : "అంత సన్నమేం కాదు, కొద్దిగా బొద్దుగా వుండొచ్చు"

ఇనస్పెక్టర్ :  "కళ్ళ రంగు?"

ఏకాంబరం :  "అంత శ్రద్ధగా ఎప్పుడూ గమనించలేదు"

ఇనస్పెక్టర్ :  "చివరి సారి చూసినప్పుడు ఏ దుస్తులతో వున్నారు, చీరె కట్టుకున్నారా, చుడీదారా?"

ఏకాంబరం : నైట్ డ్రెస్? నో నో ఇనస్పెక్టర్! సరిగా గుర్తుకు రావడం లేదు"

ఇనస్పెక్టర్ : పోనీ ఆవిడ వెంట ఎవరైనా వెళ్ళారా?

ఏకాంబరం : ఎప్పుడూ మా కుక్క రోమియో మా ఆవిడ వెంటే వుంటుంది. దాన్నే వెంటేసుకుని వెళ్ళి వుంటుంది. మా రోమియో అంటే గుర్తుకు వస్తోంది ఇనస్పెక్టర్ . దాని అందం దానిదే. తెల్లగా బొద్దుగా వుంటుంది. నిగనిగ లాడే జుట్టు. తేనె కళ్ళు. ఏడాది వయసు నిండలేదు కానీ ఇదిగో నా మోకాళ్ళ ఎత్తు పెరిగింది. గోళ్ళు వొంపు తిరిగి వుంటాయి. మాంసం లేకపోతే ముద్ద ముట్టదు అంటే నమ్మండి. ఎంతో ముచ్చటపడి బంగారు తాపడంతో గొలుసు కూడా  చేయించాము. అది కనబడకపోతే ఎలాగో వుంది ఇనస్పెక్టర్"

ఇనస్పెక్టర్ : ఓహో ! అలాగా! అయితే మేమిప్పుడు వెతకాల్సింది మీ కుక్కను."     

NOTE: Image Courtesy Cartoonist)