తిరుపతి వెళ్ళొద్దాం రండి! -1

తిరుపతి వెంకన్న దర్శనం చేసుకుందామని అనుకుంటున్నారా! అలాటి వారికి నా ఉచిత సలహా!

కళ్ళూ చెవులూ రెండూ మూసుకుని యాత్రకు బయలుదేరండి. అదెలా అని అడగకండి. అక్కడ కళ్ళు తెరిచారంటే     ముడుపులతో మునిగితేలుతున్న సిబ్బందే మీకు కనిపిస్తారు. వీరిలో పెద్ద గద్దలు, పిల్లకాకులూ అందరూ వున్నారు. మినహాయింపు ఇచ్చే వాళ్ళను వేళ్ళమీద లెక్కపెట్టవచ్చు.  అంతా కలిసి పగలంతా  పోగేసుకున్న సొమ్మును రాత్రికి రాత్రే వాటాలు వేసుకుని పంచుకుంటారన్నది  స్థానికులు  బాహాటంగా చెప్పుకునే  దేవ  రహస్యం.   యాత్రీకులు, భక్తులు (కావలనే వీరిని విడదీసి చెప్పాల్సి వస్తోంది. భక్తులందరూ యాత్రీకులు కావచ్చుకాని, యాత్రీకులందరూ భక్తులు కారు) కలసి ఆ దేవదేవుడికి   చెల్లించుకునే ముడుపుల వివరాలు  బహిర్గతం చేస్తారు కాని ఈ బలవంతపు, నిర్లజ్జపు  వసూళ్లకు లెక్కాడొక్కా వుండవు. అయితే,  ఓ అనధికార అంచనా ప్రకారం తిరుమల తిరుపతుల్లో హారతి కర్పూరం అయ్యే భక్తుల  డబ్బు,  ఇంచుమించుగా ఆ ఏడుకొండల వాడి ఆదాయం అంత వుండొచ్చట.  చెవులు మూసుకుని వెళ్ళమని చెప్పింది ఇందుకే. ఇలాటి అప్రాచ్యపు విషయాలన్నీ ముందు చెవుల్లో పడి,ఆ పిదప మనసులో దూరి వున్న కాస్త మానసిక ప్రశాంతిని  దూరం చేస్తాయి. మూసుకున్న చెవులను దర్శనం అయ్యేదాకా అలాగే వుంచండి. ఎందుకంటే, దేవుడి సన్నిధానంలో వుండాల్సిన ప్రశాంతత, నిశ్శబ్ద ఆధ్యాత్మిక వాతావరణం మచ్చుకు కూడా వుండవు. క్యూలోవెనుకవారు మీద పడుతుంటే,  తమ ప్రమేయం ఏమీ లేకుండానే ముందుకు జరిగిపోతున్న జనాలను చేతులతో ముందుకు నెడుతూ 'ముందుకు జరగండి'  అనే 'శ్రీ వారి సేవకుల' హెచ్చరికలే గర్భగుడిలో  సైతం   కర్ణ కఠోరంగా వినవస్తుంటాయి.(ఇక్కడ గర్భగుడి అనే పదం కేవలం దేవాలయం అనే అర్ధంలో మాత్రమే. సామాన్యులకు గర్భగుడిలో ప్రవేశం అందని మావే. అది 'పెట్టిపుట్టిన' పెద్దమనుషులకు మాత్రమే. మిగిలినవారికి 'లఘు' దర్శనం. 'మహా లఘు' దర్శనాలే. అసలీ పేర్లు పెట్టిన వారికి 'పద్మ శ్రీ' బిరుదులివ్వాలి.)

(నేను తిరుపతికి వెళ్ళిన సందర్భాలే తక్కువ. మళ్ళీ అందులో, పైన చెప్పిన 'పెట్టిపుట్టిన' వారి జాబితాలోనే వెళ్ళిన సందర్భాలే మరీ  ఎక్కువ. అందువల్ల ఎలాటి సిఫారసులు లేకుండా సాధారణ పద్దతిలో వెడితే యెలా వుంటుందో చూద్దామన్న కోరిక కలిగింది. ఎన్నికల కోడ్ కూడా దీనికి సహకరించింది. అలా అని అదేదో అక్కడ తూచ తప్పకుండా అమలవుతోందని అనుకుంటే  అత్యాశే సుమా!.  ఓసారి అలా వెళ్ళి వచ్చి,  తెలుసుకున్న విషయాలను నలుగురితో పంచుకోవాలని చేసిన ప్రయత్నం ఇది. అనుభవాలను చిన్న చిన్న భాగాలుగా రాయాలని సంకల్పం. ఇది కేవలం విమర్శలకు మాత్రమే పరిమితం కాదు. మెచ్చుకోవాల్సిన సందర్భాలు కూడా అనుభవంలోకి వచ్చాయి. సాధ్యమైనంత నిష్పాక్షికంగా రాయాలనేది మరో ఉద్దేశ్యం. ఎవరినీ నొప్పించడం  ఈవ్యాస పరంపర లక్ష్యం ఎంతమాత్రం కాదు. - భండారు శ్రీనివాసరావు)

(15-03-2014)