అపార్టుమెంటు జీవితాల్లో మనుషుల్ని కలిపేది
విడతీసేది లిఫ్టే. ఈ వాస్తవం మా లిఫ్ట్ పుణ్యమా అని మా ఎరుకలోకి వచ్చింది.
మా మధుబన్ అపార్టుమెంటులో లిఫ్ట్ చెడిపోయింది. ఇది పెద్ద వార్తేమీ
కాదు. కాకపోతే అది చెడిపోయి మూడు నెలలు దాటిపోయింది. రిపేరు ఖర్చు పెద్ద మొత్తం
కావడంతో చాలా రోజులు సంక్షేపించారు. మొదటి రెండు అంతస్తుల్లో వుండేవాళ్ళు మాకు లిఫ్ట్ అవసరమే లేదు అలాంటప్పుడు అనవసరంగా ఖర్చు యెందుకు భరించాలి అన్న పద్దతిలో ముందు
వాదనకు దిగినా తరువాత దిగివచ్చి డబ్బులో వాటా ఇవ్వడానికి వొప్పుకున్నారు. మొత్తం
మీద పని మొదలయ్యింది. కానీ చురుకుగా సాగలేదు. ఈ లోగా మూడో అంతస్తులో వుంటున్న మేమూ
మాపై అంతస్తులోవున్నవాళ్ళూ గత్యంతరం లేక మెట్లమీద నుంచే రాకపోకలు మొదలు పెట్టాము. కింది
వాళ్లు సరేసరి. దాంతో అపార్టుమెంటులో వుంటున్నవాళ్లందరూ రోజులో ఏదో ఒక సమయంలో మెట్లమీద ఎదురు పడడం,
మర్యాదకు పలకరించుకోవడం కూడా మొదలైంది. ఏతావాతా ఈ సంబంధాలు క్రమంగా పలకరింపులదాకా,
పలకరింపులు ముచ్చట్లదాకా, ముచ్చట్లు ఒకరింటికి ఒకరు వెళ్ళి రావడాలదాకా పెరిగి మొత్తం అపార్టుమెంటులోనే ఒక సుహృద్భావవాతావరణం
ఏర్పడింది. అంతకు ముందుదాకా ఎడమొహం
పెడమొహంగా వుంటున్నవాళ్లు కూడా మొహాలమీద
చిరునవ్వు పులుముకుని మరీ పలకరించుకోవడం మొదలుపెట్టారు. ఈలోగా లిఫ్ట్ రిపేరు పని కూడా మొదలయింది. కానీ ఆ
పనివాడికి ఈ పాత లిఫ్ట్ రిపేరుకంటే మించిన పని మరెక్కడన్నా దొరికిందో యేమో కానీ మా
పనిని వాయిదాల పద్దతిలో కొనసాగిస్తూ వచ్చాడు. దానా దీనా ఈ ఆలశ్యం కూడా మంచే
చేసింది. లిఫ్ట్ రిపేరు ఖర్చు విషయంలో పొట్టు పొట్టయిన వాళ్లు, వాళ్ల పిల్లలు
చెట్టాపట్టాలు వేసుకుని మెట్లెక్కి దిగే పరిస్తితి ఏర్పడింది. ‘బెడ్ రూమ్ టు బాత్
రూమ్ మార్నింగ్ వాక్’ చేసే నా బోంట్లకు మెట్ల మార్గం కాసింత వ్యాయామ మార్గంగా మారింది.
కాబట్టి ఈ పొట్టి కధలో గట్టి నీతి ఏమిటంటే చెడిపోవడం
కూడా కొండకచో మంచే చేస్తుంది.
(తోకవాక్యం: మా ఆవిడ నేను రాసే ఇవ్వేవీ చదవదు
కాబట్టి ధైర్యంగా రాస్తున్నాను. లిఫ్ట్ లేకపోవడం వల్ల ఆవిడ వూళ్ళో బంధువుల ఇళ్లకు రోజువారీ చేసే పెత్తనాలు కూడా బాగా తగ్గిపోయాయి. మంగళం
మహత్ శ్రీ శ్రీ శ్రీ)
17-09-2013
కామెంట్‌లు లేవు:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి