మూడు మాటలు

మూడు మాటలు

విశ్వాసము

దేవుడిని విశ్వసిస్తామని చెప్పేవారేకాని నిజంగా మన ప్రార్ధనలకు మెచ్చి భగవంతుడు కోరిన వరాలు  ఇస్తాడని నమ్మేవాళ్ళు తక్కువే. విశ్వాసమనేది సంపూర్తిగా వుండాలి కాని అరకొరగా వుండకూడదని బోధించే చిన్న నీతికధ ఇది.

ఒక వూరిలో వానలు పడక పంటలు ఎండిపోయి వూరిజనం అల్లాడిపోతున్నారు. వూరి నడుమ వున్న గుడి వద్ద ఒక రాత్రంతా భజనలు చేస్తే వర్షాలు కురుస్తాయని ఎవరో చెప్పగా విని పిల్లాపీచుతో సహా వూళ్ళో  వాళ్లందరూ కట్టగట్టుకుని గుడి వద్దకు చేరుకున్నారు. ఒక పిల్లవాడు గొడుగుతో సహా వచ్చాడు. దేవుడి మీద, చేసే భజన మీదా అతడికున్న విశ్వాసం అది. నిజమయిన  విశ్వాసం అంటే కూడా అదే.

నమ్మకము

పసి పాపల్ని ఆడించడానికి తలిదండ్రులు ఒక్కోసారి వారిని గాల్లోకి ఎగరేసి పట్టుకుంటూ  వుంటారు. అలా చేస్తున్నప్పుడు పాప పడి పడి నవ్వుతుందే కాని కింద పడేస్తారేమోనని ఏమాత్రం భయపడదు. పడిపోకుండా తల్లీ తండ్రీ తనను భద్రంగా పట్టుకుంటారని ఆ పసి పాప నమ్మకం. నమ్మకం అంటే అదే.

ఆశ

ఎక్కాల్సిన సిటీ బస్సు  సకాలానికి వస్తుందనీ, ఆటో వాడు  ఎగస్ట్రా డబ్బులు అడక్కుండా రమ్మనగానే వస్తాడనీ సగటు జీవులు  ఆశ పడడంలో తప్పులేదు. ప్రతి రోజూ రాత్రి పడుకోబోయేముందు రేపు చేయాల్సిన పనులు గురించి ఆలోచించడం కూడా అత్యాశేమీకాదు. బతుకే  క్షణికమనీ,  పొద్దున్నే లేచి సూర్యోదయం చూడగలగడం అన్నదే  అనుమానమనీ ఖచ్చితంగా తెలిసి కూడా మరునాటి గురించి ఆలోచించడం మానవ సహజం. దీన్నే ఆశ అంటారు. నిజమయిన ఆశ ఇదే. కాకపొతే అలాటి ఆశ చచ్చినా దురాశ పుట్టినా ఆ మనిషి పుట్టుకే  వ్యర్ధం. (10- 02-2012)